دارو‌های مدرن دیابت: بین کاهش وزن و نوروپاتی بینایی

یک تجزیه و تحلیل اخیر نشان می‌دهد که برخی از دارو‌های جدیدتر دیابت، مانند سماگلوتید و تیرزپاتید، ممکن است با افزایش ۷۶ درصدی خطر ابتلا به رتینوپاتی یا نوعی نوروپاتی بینایی مرتبط باشند.

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که در JAMA Network Open منتشر شده است، بر اهمیت نظارت دقیق بر سلامت چشم در بیمارانی که این دارو‌ها را مصرف می‌کنند، تأکید دارد. دو مطالعه جداگانه نشان داد که بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که قبلاً مشکلات چشمی را تجربه نکرده بودند، ۷۹٪ بیشتر در معرض ابتلا به نوروپاتی ایسکمیک اپتیک (NAION) و ۶۵٪ بیشتر در معرض ابتلا به سایر اشکال آسیب عصب بینایی بودند.

این مطالعات شامل دو گروه بزرگ از بیماران بود: گروه اول شامل بیش از ۱۸۵۰۰۰ بیمار و گروه دوم شامل ۱۵۹۰۰۰ بیمار که اثرات دارو‌های جدیدی مانند سماگلوتید و تیرزپاتید را با دارو‌های مرسوم مقایسه می‌کردند.

علیرغم افزایش خطر نوروپاتی بینایی، نتایج نشان داد که دارو‌های جدید خطر خونریزی داخل چشمی را ۲۰ تا ۳۰ درصد و همچنین خطر نابینایی کامل و گلوکوم نئوواسکولار را به همان درصد کاهش می‌دهند.

این دارو‌ها متعلق به دسته آنالوگ‌های پپتید GLP-۱ هستند که به تنظیم سطح انسولین و اشتها کمک می‌کنند و در حال حاضر، با وجود هزینه بالای آنها، برای درمان دیابت و چاقی استفاده می‌شوند.

این تیم تحقیقاتی به رهبری سارجو جاناترا از دانشگاه ماساچوست و شو رونگ از دانشگاه کیس وسترن رزرو، خواستار نظارت بیشتر بر سلامت چشم در بیماران دیابتی مصرف کننده این داروها، به ویژه با توجه به افزایش خطر نوروپاتی بینایی، شدند.

شایان ذکر است که لیپوگلوتید، سماگلوتید، تیرزپاتید و سایر دارو‌های مشابه، آنالوگ‌های مصنوعی پپتید GLP-۱ هستند که وظیفه تنظیم اشتها و سطح انسولین در بدن را بر عهده دارد. پیش از این، این آنالوگ‌ها در درجه اول برای درمان دیابت استفاده می‌شدند، اما در سال‌های اخیر، پزشکان شروع به استفاده از آنها به عنوان ابزاری مؤثر، البته گران، برای کمک به کاهش وزن کرده‌اند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری