یک ماهواره «مصرف‌شده» در سال ۲۰۲۹ به ابزاری علمی برای رصد سیارک آپوفیس تبدیل خواهد شد!

یک استارتاپ استرالیایی قصد دارد با خرید یک ماهواره از رده خارج و هدایت آن به سمت مطالعه سیارک خطرناک آپوفیس در طول نزدیک شدن نادر آن به زمین در سال ۲۰۲۹، یک ماموریت علمی منحصر‌به‌فرد را انجام دهد.

به گزارش مجله خبری نگار، در اقدامی که نشان‌دهنده‌ی نبوغ در بازیافت فناوری فضایی است، شرکت HEO Robotics، متخصص در تصویربرداری فضایی تجاری، قصد دارد ماهواره‌ای را که در مدار زمین‌آهنگ (در ارتفاع ۳۵۷۸۶ کیلومتری) در حال اتمام عمر عملیاتی خود است، خریداری کند و با استفاده از سوخت باقی‌مانده در آن - که معمولاً برای انتقال آن به "قبرستان ماهواره" در بالای مدار عملیاتی استفاده می‌شد - آن را در سفری به سمت سیارک آپوفیس در طول عبور استثنایی آن از کمربند ماهواره‌ای زمین‌آهنگ در ۱۳ آوریل ۲۰۲۹ پرتاب کند.

این نزدیک شدن یک رویداد تاریخی است، زیرا سیارکی به اندازه آپوفیس (با قطر ۳۴۰ متر) به طور متوسط فقط هر ۷۵۰۰ سال یک بار تا این حد به زمین نزدیک می‌شود.

با وجود اینکه به دلیل عبور از فاصله‌ای معادل ۵.۹ برابر شعاع زمین، به عنوان یک سیارک «بالقوه خطرناک» طبقه‌بندی شده است، محاسبات علمی تأیید می‌کنند که در طول این دیدار هیچ تهدید واقعی ایجاد نمی‌کند.

با این اقدام هوشمندانه، این شرکت استرالیایی قصد دارد به ناوگان بین‌المللی ماموریت‌های فضایی که برای مطالعه این رویداد نادر برنامه‌ریزی شده‌اند، بپیوندد؛ این ناوگان شامل ماموریت‌هایی از ناسا (OSIRIS-APEX)، آژانس فضایی اروپا (RAMSES)، ژاپن (DESTINY+) و همچنین یک ماموریت احتمالی چینی می‌شود.

ویل کرو، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل این شرکت، توضیح می‌دهد که این ماموریت تنها آغاز یک استراتژی گسترده‌تر است که با هدف گسترش فعالیت‌های شرکت از تصویربرداری مداری در اطراف زمین به ارائه «تصاویر درخواستی از سراسر منظومه شمسی» انجام می‌شود.

قرار است سیارک آپوفیس از فاصله‌ای نزدیک به زمین و با چشم غیرمسلح عبور کند، رویداد نجومی خارق‌العاده‌ای که انتظار می‌رود تا دو میلیارد نفر در سراسر جهان شاهد آن باشند. بنابراین، داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط مأموریت‌های فضایی که به سمت آن می‌روند، برای دانشمندانی که در حال مطالعه شکل‌گیری سیارک‌ها و تأثیر گرانش سیاره‌ای بر مدار آنها هستند، بسیار ارزشمند خواهد بود.

این ابتکار، مدلی نوآورانه برای پایداری فضایی است، زیرا HEO آنچه را که می‌توانست زباله فضایی (یک ماهواره مصرف‌شده) باشد، به یک ابزار علمی ارزشمند تبدیل می‌کند و دریچه‌ای به سوی الگوی جدیدی از ماموریت‌های فضایی کم‌هزینه و انعطاف‌پذیر می‌گشاید که می‌تواند سرعت اکتشاف منظومه شمسی را افزایش دهد.

منبع: اسپیس

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری