دانشمندان از تأثیر خطرناک آفت‌کش‌ها بر عملکرد روده نگران هستند.

به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان کمبریج کشف کرده‌اند که صد‌ها ماده شیمیایی رایج که روزانه با آنها مواجه می‌شویم می‌توانند رشد باکتری‌های مفید روده را سرکوب کنند و علاوه بر این، آنها را در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم سازند. یک مطالعه آزمایشگاهی در مقیاس بزرگ، ۱۶۸ ماده شیمیایی صنعتی سمی برای میکروفلور سالم را شناسایی کرد. این مواد از طریق غذا، آب آشامیدنی و محیط زیست وارد بدن می‌شوند و قبلاً برای باکتری‌ها بی‌ضرر تلقی می‌شدند.

این تیم اثرات ۱۰۷۶ آلاینده شیمیایی را بر روی ۲۲ گونه از میکروارگانیسم‌های کلیدی که اساس جامعه روده را تشکیل می‌دهند، آزمایش کرد. مشخص شد که پلاستیک‌ساز‌های لاستیکی و پلاستیکی، افزودنی‌های ضد حریق و آفت‌کش‌های مورد استفاده در محصولات کشاورزی می‌توانند میکروبیوم را به طور جدی مختل کنند. باکتری‌ها وقتی در معرض شرایط نامطلوب قرار می‌گیرند، سعی در سازگاری می‌کنند و برخی از آنها در برابر آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند سیپروفلوکساسین مقاوم می‌شوند. وقتی این اتفاق در روده انسان رخ می‌دهد، درمان عفونت‌ها به طور قابل توجهی دشوارتر می‌شود.

همانطور که محققان خاطرنشان کردند، روش‌های استاندارد برای ارزیابی ایمنی مواد شیمیایی، تأثیر آنها بر میکروبیوم را در نظر نمی‌گیرند، زیرا فرض بر این است که حشره‌کش‌ها فقط روی حشرات عمل می‌کنند، قارچ‌کش‌ها روی قارچ‌ها عمل می‌کنند و افزودنی‌های صنعتی نباید به هیچ وجه در عملکرد سلول‌های زنده اختلال ایجاد کنند. در عمل، اوضاع بسیار کمتر قابل پیش‌بینی بود.

دکتر ایندرا رو از مرکز سم‌شناسی دانشگاه کمبریج گفت: «ما از میزان این اثرات شگفت‌زده شدیم. بسیاری از مواد شیمیایی صنعتی که تصور می‌شد بی‌اثر هستند، اثرات سمی قابل توجهی بر باکتری‌ها نشان دادند.»

برای به‌کارگیری داده‌های به‌دست‌آمده در کاربرد‌های عملی، دانشمندان یک الگوریتم یادگیری ماشینی توسعه دادند که قادر به پیش‌بینی خطرات بالقوه برای باکتری‌ها در طول توسعه مواد جدید است. به گفته پروفسور کیران پاتیل، نویسنده اصلی این مطالعه، این امر پیشرفت به سمت مفهوم «ایمنی از طریق طراحی» را ممکن می‌سازد، که در آن مواد شیمیایی از ابتدا با در نظر گرفتن تأثیر آنها بر میکروارگانیسم‌ها توسعه می‌یابند.

در عین حال، محققان اذعان می‌کنند که اطلاعات کمی در مورد غلظت واقعی این آلاینده‌ها که به روده‌ها می‌رسند، وجود دارد. سطوح واقعی قرار گرفتن در معرض این آلاینده‌ها باید در مطالعات آینده تعیین شود که مستلزم تجزیه و تحلیل طیف کامل آثار شیمیایی در بدن است.

پاتیل در پایان گفت: «ما تازه شروع به درک چگونگی تعامل محیط شیمیایی با میکروب‌هایمان کرده‌ایم. اکنون مهم است که داده‌های دنیای واقعی را به دست آوریم تا ببینیم نتایج آزمایشگاهی تا چه حد با آنچه در درون یک فرد اتفاق می‌افتد، مطابقت دارد.»

تا آن زمان، دانشمندان اقدامات ساده‌ای را توصیه کرده‌اند: شستن کامل میوه‌ها و سبزیجات و اجتناب از استفاده از آفت‌کش‌های خانگی، به ویژه در فضا‌های بسته. آنها می‌گویند این کار محافظت کامل را فراهم نمی‌کند، اما بار شیمیایی روزانه روی میکروبیوم را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.