یک روش ساده برای افزایش مقاومت قلب در برابر استرس شناسایی شده است.

به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان دانشگاه گراتس در اتریش کشف کرده‌اند که یک تمرین ساده سپاسگزاری می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت جسمی فرد داشته باشد. نوشتن نامه‌ای که در آن ابراز قدردانی می‌شود، توانایی قلب را برای تنظیم خود در موقعیت‌های استرس‌زا بهبود می‌بخشد و تاب‌آوری در برابر استرس عاطفی را افزایش می‌دهد. این مطالعه در مجله روانشناسی مثبت (JPP) منتشر شده است.

قدردانی به طور سنتی به عنوان یک احساس مثبت که سلامت روان را افزایش می‌دهد، در نظر گرفته می‌شود. با این حال، مکانیسم‌هایی که چنین احساساتی را به تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط می‌کنند، به خوبی درک نشده‌اند. دانشمندان بر سیستم عصبی خودکار و عصب واگ تمرکز کرده‌اند که مسئول پاسخ‌های قلبی است و به بدن کمک می‌کند تا بین حالت‌های استرس و استراحت تغییر حالت دهد.

محققان تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) را به عنوان شاخص کلیدی انتخاب کردند - پارامتری که نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری سیستم قلبی عروقی است. هرچه این تغییرپذیری بیشتر باشد، توانایی بدن برای سازگاری با تغییرات بهتر است.

برای آزمایش تأثیر قدردانی بر این فرآیندها، دانشمندان دو آزمایش انجام دادند.

اولین آزمایش شامل ۷۶ نفر بود. از نیمی از آنها خواسته شد تا در عرض ۱۵ دقیقه نامه‌ای به کسی که از او سپاسگزار هستند بنویسند. شرکت‌کنندگان در گروه کنترل، مبلمان آپارتمان خود را توصیف کردند - یک کار خنثی که محتوای احساسی را حذف می‌کرد. بلافاصله پس از آن، همه یک تست استرس را انجام دادند: از آنها خواسته شد آهنگ «فرشتگان» رابی ویلیامز را جلوی دوربین یاد بگیرند و اجرا کنند، با این آگاهی که توسط متخصصان ارزیابی خواهند شد.

معلوم شد که قلب گروه سپاسگزاری عملکرد متفاوتی داشت. در طول بخش استرس‌زای آزمایش، تغییرپذیری ضربان قلب به شدت کاهش یافت که نشان دهنده "رها کردن ترمز" صحیح برای بسیج بدن بود. اما به محض پایان آزمایش، شاخص‌ها به سرعت به حالت عادی بازگشتند. این پاسخ U شکل، سالم‌ترین پاسخ در نظر گرفته می‌شود: فرد به طور مناسب به استرس پاسخ می‌دهد و به همان سرعت بهبود می‌یابد. گروه کنترل این پویایی را مشاهده نکرد.

در آزمایش دوم، ۱۳۳ شرکت‌کننده به مدت دو هفته، روزانه یک تمرین قدردانی انجام دادند - نوشتن یا یادآوری سه مورد از چیز‌هایی که بابت آنها سپاسگزار بودند. گروه کنترل، سه فعالیت وقت‌گیر روز را ثبت کردند. شرکت‌کنندگان ضربان قلب خود را در عصر با استفاده از یک برنامه تلفن هوشمند اندازه‌گیری کردند.

پس از دو هفته، محققان مشاهده کردند که ضربان قلب شرکت‌کنندگان گروه کنترل به تدریج افزایش یافت. در گروه سپاسگزاری، این میزان پایین‌تر باقی ماند که نشان‌دهنده‌ی سیستم قلبی عروقی متعادل‌تر است.

جالب اینجاست که شرکت‌کنندگان افزایشی در قدردانی یا شادی ذهنی گزارش نکردند. بررسی‌های روانشناختی هیچ تغییر احساسی را نشان نداد. این نشان می‌دهد که اثر فیزیولوژیکی ممکن است مستقل از خلق و خوی آگاهانه رخ دهد - شاید تمرکز بر قدردانی خود مکانیسم‌های تنظیمی مغز را فعال می‌کند.

دانشمندان قصد دارند بررسی کنند که کدام مناطق خاص مغز در این فرآیند دخیل هستند. توجه ویژه‌ای به قشر جلوی مغز معطوف شده است که همزمان احساسات را تنظیم می‌کند و بر عملکرد قلب تأثیر می‌گذارد. محققان معتقدند که درک این مکانیسم‌های عصبی می‌تواند دانشمندان را به توضیح چگونگی تأثیر احساس ساده قدردانی بر سلامت نزدیک‌تر کند.