یک روش ساده برای تسکین علائم افسردگی در ۳۰ دقیقه شناسایی شده است.

به گزارش مجله خبری نگار،یک تمرین کوتاه مدت با شدت متوسط ​​می‌تواند اثر ضد افسردگی سریع و قابل توجهی داشته باشد. این نتیجه‌ای است که یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به آن رسیده‌اند. تنها یک جلسه سی دقیقه‌ای فعالیت بدنی، یک سیگنال هورمونی از سلول‌های چربی را فعال می‌کند که باعث بازسازی اتصالات عصبی در قشر جلوی مغز و بهبود خلق و خو می‌شود. این مطالعه در مجله روانپزشکی مولکولی (MP) منتشر شده است.

افسردگی همچنان یکی از شدیدترین اختلالات روانی است و دارو‌های سنتی هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد تا اثر کنند. اگرچه فعالیت بدنی منظم مدت‌هاست که برای سلامت روان مفید شناخته شده است، اما مکانیسم و ​​سرعت اثر ضد افسردگی آن هنوز مشخص نیست.

سوناتا یائو، نویسنده‌ی این مطالعه از دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ، گفت: «در حالی که فعالیت بدنی مدت‌هاست به عنوان عاملی در کاهش خطر افسردگی شناخته شده است، اثرات فوری یک جلسه‌ی آن تا حد زیادی مورد مطالعه قرار نگرفته است.»

برای ارزیابی اثرات ورزش کوتاه‌مدت بر روی انسان، دانشمندان ۴۰ دانشجو و کارمند دانشگاه را استخدام کردند. نیمی از شرکت‌کنندگان سطح بالایی از اضطراب یا علائم افسردگی داشتند. همه داوطلبان به مدت ۳۰ دقیقه با سرعت متوسط ​​روی تردمیل دویدند. آزمایش‌های روانشناسی کاهش استرس عاطفی کلی، کاهش خستگی و اضطراب و افزایش اعتماد به نفس و انرژی را نشان داد.

به موازات این، تیم تحقیقاتی مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را روی موش‌هایی که تحت استرس مزمن قرار داشتند، انجام داد. پس از یک دوره دویدن سی دقیقه‌ای، رفتار‌های افسردگی حیوانات به شدت کاهش یافت. این اثر ظرف دو ساعت رخ داد و تا ۲۴ ساعت ادامه داشت.

تجزیه و تحلیل فعالیت مغز، افزایش فعالیت در قشر کمربندی قدامی، ناحیه‌ای که مسئول تنظیم احساسات است، را نشان داد. دانشمندان کشف کردند که نورون‌های گلوتاماترژیک در موش‌ها فعال شده‌اند و دخالت آنها بسیار مهم بود. هنگامی که محققان فعالیت این سلول‌ها را با استفاده از روش‌های شیمی‌ژنتیکی سرکوب کردند، اثر ضد افسردگی آنها از بین رفت. برعکس، فعال‌سازی مصنوعی آنها، اثرات ورزش را تقلید کرد، حتی در حیواناتی که نمی‌دویدند.

عنصر کلیدی در این مکانیسم، هورمون آدیپونکتین بود که توسط سلول‌های چربی در طول فعالیت بدنی آزاد می‌شود. پس از ورزش، سطح آن در قشر جلوی مغز میانی افزایش یافت. نورون‌های این ناحیه حاوی گیرنده‌های خاصی به نام AdipoR۱ هستند و هنگامی که دانشمندان به صورت ژنتیکی این گیرنده‌ها را مسدود کردند، اثر ضد افسردگی از بین رفت.

محققان قصد دارند حداقل مدت زمان مؤثر ورزش، شدت بهینه آن را بیشتر تعیین کنند و تأثیر سن و جنسیت را بر پاسخ مغز بررسی کنند. در نهایت، این تیم قصد دارد توصیه‌های مبتنی بر شواهد را برای استفاده از فعالیت بدنی کوتاه‌مدت به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر افسردگی تدوین کند.