دانشمندان از واکنش پنهان بدن به موسیقی شگفت زده شدند.

چشمان انسان با ریتم موسیقی پلک می‌زند

به گزارش مجله خبری نگار،گوش دادن به موسیقی چیزی بیش از تکان دادن پا و سر را برمی‌انگیزد. یک تیم بین‌المللی از دانشمندان کشف کرده‌اند که حتی حرکات غیرارادی - مانند پلک زدن - با ریتم یک قطعه موسیقی هماهنگ می‌شوند. این اثر بدون دخالت آگاهانه رخ می‌دهد و نشان دهنده ارتباط مستقیم بین سیستم شنوایی و نواحی حرکتی مغز است که حرکات چشم را کنترل می‌کنند. این مطالعه در مجله PLOS Biology منتشر شده است.

هماهنگی شنیداری-حرکتی یک ویژگی کلیدی انسان محسوب می‌شود و عملاً در گونه‌های دیگر ناشناخته است. با این حال، تاکنون، این موضوع بر حرکات ارادی متمرکز بوده است - به عنوان مثال، زمانی که فرد گام‌های خود را با ریتم یک آهنگ هماهنگ می‌کند. محققان آکادمی علوم چین، دانشگاه آکادمی علوم چین و دانشگاه چینی هنگ کنگ تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا این مکانیسم به پاسخ‌های خودکار نیز تعمیم می‌یابد یا خیر.

در یک سری آزمایش، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا به قطعات کرال باخ گوش دهند. آنها به سادگی در مقابل یک صفحه خالی نشستند در حالی که دوربین‌های با دقت بالا پلک زدن‌های آنها را ثبت می‌کردند، در حالی که ضبط‌های EEG نیز انجام می‌شد. تجزیه و تحلیل نشان داد که پلک زدن‌ها با ضرب آهنگ‌ها همزمان بودند و این هماهنگی در همه شرکت‌کنندگان - حتی کسانی که موسیقی را دوست نداشتند - مشهود بود. یک الکتروانسفالوگرام تأیید کرد که مغز لحظه پلک زدن بعدی را پیش‌بینی کرده و آن را با ریتم "همسو" کرده است.

اسکن‌های MRI تک تک افراد، اساس آناتومیکی این پدیده را آشکار کرد: میزان همگام‌سازی به ویژگی‌های ساختاری فاسیکولوس طولی فوقانی بستگی داشت که قشر شنوایی را به نواحی برنامه‌ریزی حرکتی متصل می‌کند. شرکت‌کنندگانی که ارتباطات عصبی توسعه‌یافته‌تری داشتند، زمان‌بندی پلک زدن دقیق‌تری داشتند.

با این حال، وقتی توجه به وظیفه بصری معطوف شد، این هماهنگی کاملاً ناپدید شد. این موضوع تأیید می‌کند که واکنش یک رفلکس ساده نیست: مغز باید به جریان صوتی توجه کند تا ارتباط بین ریتم و حرکات چشم رخ دهد.

به گفته‌ی یی دو، نویسنده‌ی این مطالعه، پلک زدن می‌تواند به ابزاری جدید برای ارزیابی ادراک ریتمیک تبدیل شود، زیرا این یک پاسخ غیرارادی است که می‌توان آن را به راحتی و بدون تجهیزات پیشرفته ثبت کرد. این رویکرد می‌تواند به طور بالقوه به تشخیص زودهنگام اختلالات مرتبط با ریتم، مانند نارساخوانی یا بیماری پارکینسون، کمک کند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری