به گزارش مجله خبری نگار/ایران-معصومه خداوردیان: «طوفانالاقصی» خـواب طولانی دنیا را پراند. سحرگاه هفت اکتبر مـــبدأ تغیـیر موازنه قدرت بین مقاومت فـــلسطین و رژیم غاصب صـهــیونیستی شد. تاریخی که بسیاری آن را آغاز تــحولات خاورمیانه مــیدانند.
از هفت اکتبر تاکنون، رسانههای مختلف دنیا و خبرنگاران مشغول مخابره لحظه به لحظه اخبار این رویداد هستند و هر یک با سیاستهای تعیین شده رسانه خود به تحلیل و تفسیر این نبرد میپردازند.
اما در این میان رسانههای غربی باز هم در آزمون ادعای «بیطرفی» و حمایت از «آزادی بیان» باختند. در حالی که دنیا از حملات بیوقفه و مهیب رژیم اشغالگر قدس به باریکه غزه در حیرت است، رسانههای غربی با اتخاذ سیاست همیشگی حمایت از جنایت صهیونیستها در تلاشاند تا با ارائه تصویر دروغین، به مظلومنمایی غاصبان قدس کمک کرده و حماسه مردان مقاومت در سرزمین اشغال شده فلسطینیها را تروریستی جلوه دهند.
این سیاست به قدری پررنگ است که وقتی برخی خبرنگاران بخش عربی بیبیسی در حمایت از حمله حماس به صهیونیستها تحرکاتی نشان دادند، این رسانه به تعلیق پخش برنامه و حتی اخراج برخی از آنها اقدام کرد.
خبرها از این حکایت دارد که شش خبرنگار بیبیسی عربی به نامهای «محمود شلیب» خبرنگار ارشد، «ایا حسام» خبرنگار آزاد، «سالی نبیل» گزارشگر، «سلما خطاب» خبرنگار مصری، «صنعا خوری» خبرنگار در بیروت و «ندا عبدالصمد» سردبیر در بیروت به دلیل آنچه که گزارش «کمیته دقت» از آن با عنوان حمایت از «حمله تروریستی» به اسرائیل نام برده، اخراج شدند. این گزارش مدعی شده است: این خبرنگاران در شبکههای اجتماعی مطالبی را تأیید کردند که هفت اکتبر را که منجر به کشته شدن حدود ۱۴۰۰ اسرائیلی شد، جشن گرفتند. این روزنامهنگاران مرتبط با بیبیسی نیوز عربی نظراتی را تأیید کردهاند که حماس، یک سازمان تروریستی شناخته شده را، با «مبارزان آزادی» برابر دانسته است و از کشتار هفت اکتبر به «صبح امید» یاد کردند.
این واکنش سریع و سخت در حالی است که در همان روزهای آغازین نبرد بین حماس و رژیم صهیونیستی، پس از افشای دروغ بودن ادعای خبرنگار سیانان در بریدن سر کودکان اسرائیلی توسط نیروهای حماس، با اینکه وی مجبور به عذرخواهی شد، ولی هیچ رسانه یا مسئولی نسبت به توبیخ او اقدامی نکرد و در برابر آن سکوت کردند.
«جیم میور» گزارشگر شبکه بیبیسی در واکنش به تعلیق از خدمت «ندا عبدالصمد»، خبرنگار بیبیسی عربی در پیامی در صفحه کاربریاش در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «شرم بر بیبیسی به دلیل تعلیق ندا عبدالصمد که ۲۷ سال شجاعانه و بینقص به بیبیسی عربی خدمت کرد. گناه او این بود که در ساعات ناآرام ۷ اکتبر پست جدیدی که نیروهای حماس را «نیروهای مقاومت» تلقی کرده بود، بازنشر داد. ندا نویسنده کتابی درباره یهودیان لبنان است.» «ولید جنبلاط» رئیس سابق حزب سوسیالیستهای لبنان در توئیتر نوشت: «اخراج ندا عبدالصمد خبرنگار لبنانی بیبیسی، بهخاطر آنکه حماس را بخشی از مقاومت دانسته بود با توجه به اعلامیه بالفور و نقش انگلستان در موضوع فلسطین عجیب نیست.» «ابراهیم الموسوی» نماینده پارلمان لبنان نیز ضمن اعلام همبستگی با ندا از وی به خاطر موضع افتخارآمیز ملیاش تقدیر کرد و گفت: «چنین اشخاصی بهای مواضع شجاعانه خود در رسانهها و جامعه منافق جهانی را میپردازند و در این میان ندا بهای وجدان انسانیاش را پرداخت که به همین دلیل به او بسیار احترام میگذاریم و ارج مینهیم.»
در این میان «هری فیر»، روزنامهنگار و کارگردان انگلیسی بخوبی رفتار جانبدارانه بیبیسی را زیر سؤال برده است. وی که در سال ۲۰۱۹ با مستند (غزه هنوز زنده است) تأثیرات جنگی که اسرائیل در نوار تحت محاصره غزه در سال ۲۰۱۴ آغاز کرد بر غیرنظامیان را به تصویر کشید و در جریان درگیریهای خشونتآمیز در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ در غزه به عنوان روزنامهنگار فعالیت میکرد. وی در گفتگو با خبرگزاری «آنادولو» ترکیه با بیان اینکه با بیان اینکه رسانههای غربی در بازتاب اخبار مربوط به درگیری اسرائیل و فلسطین رویکرد جانبدارانه اتخاذ کردهاند، گفته است: رسانه انگلیسی بیبیسی، در پوشش و بازتاب اخبار مربوط به درگیریها در منطقه، برای کشتهشدگان غزه «مرد» و درباره اسرائیلیها «کشته شد» استفاده میکند.
فیر میافزاید: سازمانهای بدنام مانند بیبیسی در موضوع درگیری اسرائیل و فلسطین بهرغم «اصل بیطرفی» بازی با کلمات را به نمایش گذاشتند. این بهاصطلاح بیطرفی، مصداق بارز دیوانگی در روزنامهنگاری است.
این کارگردان انگلیسی با بیان اینکه سازمانهای رسانهای اصلی در غرب با غیرنظامیان فلسطینی همدلی نمیکنند، گفت: فلسطینیان مطابق گفتههای مقامات اسرائیلی بهعنوان حیوانات انساننما دستهبندی شدهاند که عملاً انسان نیستند و رسانههای جریان اصلی این موضوع را به این صورت پوشش میدهند.
در درگیری اسرائیل - غزه، روایت غالب رسانه مبتنی بر دیدگاه اسرائیل است. این نیز خیلی ساده به این معنا است که به جان و زندگی اسرائیلیها بیش از حد اهمیت داده شده و به جان و زندگی فلسطینیها هیچ اهمیتی داده نمیشود.