به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از انگجت، فضاپیمای لوسی متعلق به ناسا سال ۲۰۲۱ میلادی برای بررسی سیارکهای تروجان که نزدیک مشتری به دام افتاده اند، به فضا پرتاب شد. این ابزار اکتشافی جالب ثبت کرده است.
سیارکهای تروجان، سیارکهایی هستند که در نقاط تروجانی یک سیاره قرار دارند. در ستاره شناسی تروجان یک شی آسمانی است که مداری مشترک با یک سیاره یا یک جسم آسمانی بزرگتر دارد، اما با آن برخورد نمیکند.
فضاپیمای لوسی سیارکی به نام «دینکی» (Dinky) را یافت که در واقع یک سیارک کوچکتر دور آن مدار میزد در حقیقت یک قمر دور قمر دیگری مدار میزد.
اصطلاح فنی در اینجا یک جفت سیارک دوتایی است و دینکی که نام اصلی او دینکینش است، توسط لوسی در طی یک پرواز سریع مشاهده شد. این زمانی بود که فضاپیمای قمر کوچکتر را در حال چرخش به دور آن مشاهده کرد. جسیکا سانشاین یک کارشناس سیارهای در دانشگاه مریلند در این باره میگوید: وجود یک جفت سیارک دوتایی احتمالی بود. اما پیش بینی نمیکردیم این امر واقعی باشد.
در واقع قرار نبود در گذر لوسی از کنار سیارک هیچ نکته قابل توجهی کشف شود. این فقط یک آزمایش بود که تیم محققان برای ارتقای مهارتهای ابزار قبل از تحقیقات روی سیارکهای تروجانی انجام شد که جلو و پشت مشتری به دور خورشید میچرخند.
محققان میخواستند مطمئن شوند کاوشگر لوسی به طور موفقیت آمیز به یک صخره فضایی (حتی در زمانیکه اشیا با سرعت بسیار بالا میچرخند) میچسبد. این عملیات موفقتی آمیز بود.
البته پژوهشگران ناسا هنوز راهی طولانی در خصوص تحقیقات روی دینکی و قمر آن دارند. زیرا فقط یک سوم دادههای مرتبط با آنها به زمین تابیده شده است. ناسا مجموعهای از تصاویر را منتشر کرد که نشاندهنده دینکی و قمر آن بود، اما هنوز دادههای واقعی منتشر نشده است.
با بررسی این تصاویر میتوان به اطلاعات زیادی درباره این اجسام آسمانی دست یافت روی بدنه اصلی دینکی یک خط الراس استوایی قابل مشاهده است و یک خط الراس ثانویه از آن منشعب میشود. سیارک مادر مملو از دهانههایی است که احتمالاً نتیجه برخوردهای متعدد سایر سیارکهابه وجود آمده اند.
به گفته یکی از محققان تصاویر بیشتری از قمر ثانویه وجود داردکه نشان میدهد در سیارک کوچک رخدادهای جالبی در جریان است.
البته باید توجه داشت جفت سیارکهای دوتایی نادر نیستند، زیرا محققان دریافتهاند که حدود ۱۵ درصد از سیارکهای نزدیک به زمین دارای یک همراه مداری هستند. ناسا و محققان هنوز منتظر دادههای بیشتری از این جفت هستند، از جمله تصاویر رنگی و طیف سنجی که باید نور بیشتری را بر روی این دو سیارک بتاباند.