با گل اوزه‌بیو ورزشگاه به صدا در آمد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: فقط رونالدو نبود که به عنوان بزرگترین بازیکن تاریخ فوتبال دنیا به ایران آمد. کافی است کتاب فوتبال کشورمان را ورق بزنید تا نام‌های بسیار بزرگی را ببینید. فوق‌ستاره‌های تکرارنشدنی همچون، پله، اوزه بیو، گارینشا، توستاتو، بکن باوئر، گوردون بنکس، رباح ماجر، عابدی پله، مالدینی، ادگار داویدز، اولیورکان، ریوالدو، ژاوی، تیم ملی آلمان با تمام ستاره‌هایش، پیشکسوتان میلان، تیم‌های فوتبال بایرن‌مونیخ، چلسی، بنفیکا و...، اما هیچ‌کدام‌شان مثل زمان ورود رونالدو با النصر حواشی زیادی به همراه نداشت. اصغر شرفی مربی تیم ملی کشورمان در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین بر این باور است که باید رفتاری حرفه‌ای نسبت به این اتفاق داشتیم و استقبال‌مان هم باید بر همین اساس کاملاً حرفه‌ای و البته بابرنامه انجام می‌شد.

زمان شما هم بازیکنان مطرحی به کشورمان آمدند، مثل پله، بکن باوئر و...

بله، ما اینقدر به لحاظ فنی تیم خوبی داشتیم که بازی‌های تدارکاتی‌مان فقط با تیم‌های مطرح دنیا بود. هیچ ترسی هم از تنه به تنه شدن با آن‌ها نداشتیم، اما الان شما دیدید چقدر به خاطر آمدن رونالدو شلوغ کردند و یکسری‌ها هم از رویارویی با آن‌ها ترسیده بودند.

شما نمی‌ترسیدید؟

ما اتفاقاً خوشحال می‌شدیم و کیف می‌کردیم، چون همانطور که گفتم با تیم‌های بزرگ دنیا بازی می‌کردیم نه با تیم‌هایی مثل آنگولا که دلیلش هم حضور آدم‌های کوچک در فوتبال است. ما با ولز بازی می‌کردیم و به جشنواره رئال‌مادرید می‌رفتیم. باورکنید خیلی هم قشنگ بازی می‌کردیم.

به هر حال رونالدو هم بازیکن بسیار بزرگی است و هواداران زیادی در سراسر دنیا دارد.

من منکر این قضیه نیستم، اما مگر با تیم ملی پرتغال بازی نکردیم؟ چه اتفاقی افتاد، مساوی شدیم و آن‌ها بازیکنان بزرگ دیگری هم غیر از رونالدو داشتند. مگر دروازه‌بان ما پنالتی رونالدو را نگرفت چه اتفاقی افتاد، زلزله آمد؟ نه. فوتبالیست‌های زیادی از سراسر دنیا به ایران آمدند. پله آمد، اوزه بیو و بکن باوئر و خیلی‌های دیگر آمدند. ما به بایرن ۶ تا زدیم که گرد مولر را هم داشت.

اما زمانی که پله آمد با تیم منتخب تهران بازی کرد.

برای اینکه ما با تیم ملی برای حضور در یک تورنمنت به برزیل رفته بودیم.

حسرت نخوردید که چرا در آن بازی نبودید؟

ببینید همه فوتبالیست‌ها دوست دارند که مقابل یا کنار بهترین‌های دنیا بازی کنند. من هم دوست داشتم، اما واقعاً حسرت نخوردم، چون در تورنمنت مهمی شرکت کرده بودیم و دیدن ورزشگاه‌های بزرگ برزیل تجربه خیلی خوبی برای‌مان بود. ما بنفیکا را خودمان دعوت کردیم و به تهران آمدند.

همان تیمی که اوزه بیو فوق‌ستاره فوتبال دنیا را در اختیار داشت؟

بله.

خاطره‌ای از آن بازی دارید؟

یک خاطره‌ای که هیچ‌وقت از یادم نمی‌رود گلی بود که اوزه بیو به ما زد. یک شوت خیلی محکم که تا قبل از رسیدن به دروازه ما دو سه بار تغییر مسیر داد و وارد دروازه شد. خدا رحمتش کند کیوان نیک‌نفس دروازه‌بان ما بود که بعد از بازی به حسن آقا حبیبی گفت حسن آقا گل را دیدی؟! حسن آقا گفت: «تو گلر بودی یا فیلمبردار، چرا هیچ واکنشی نشان ندادی.»

حالا چرا این حرف را به حسن آقا زد؟

اتفاقاً ما هم همین سؤال را پرسیدیم، بنده خدا گفت از ترس اینکه حسن آقا چیزی به من نگوید این حرف را زدم، اما باور نمی‌کنید که با شوت اوزه بیو ورزشگاه صدا کرد. ما هم از بازی لذت بردیم و کیف کردیم.

با بایرن‌مونیخ هم بازی کردید؟

آن بازی هم خیلی خوب بود. اول مهدی مناجاتی از پشت ۱۸ قدم توپ را فرستاد زیر طاق دروازه و آن‌ها که باورشان نمی‌شد گل خوردند دروازه ما را باز کردند. یادم هست گرد مولر و بکن باوئر هم بودند.

شما این فاصله فنی‌تان را با ستاره‌های دنیا چطور پر می‌کردید؟

یکسری بازیکن مثل پله، اوزه بیو، گارینشا، توستاتو و بکن باوئر ستاره هستند که نظیرشان کم پیدا می‌شود و سبک بازی‌شان با بقیه خیلی فرق می‌کند. ما هم با دوندگی زیاد کمبود‌های تاکتیکی و تکنیکی‌مان را جبران می‌کردیم.

الان با سرمایه‌گذاری تیم‌های عربستانی شانس رویارویی با این ستاره‌ها به وجود آمده است.

من فکر می‌کنم بزرگترین خاطره ورزشی‌شان می‌شود، منتهی مدیریت ما کوچک است و مدیران وحشت کردند. اگر این‌ها بخواهند چنین بازیکنانی را ببینند باید میلیارد‌ها دلار پول بدهند، اما اکنون مفت و مجانی می‌بینند. الان بازی کردن مقابل نیمار، کریستانو رونالدو و کریم بنزما بزرگترین خاطره ورزشی بازیکنان می‌شود و خوش‌شانس هستند که در دوران خود با این بازیکنان بازی می‌کنند.