به گزارش مجله خبری نگار،برای اولین بار، یک تشخیص بدون ابهام از نور نزدیک به فروسرخ، اطراف قرص برافزایش عظیمی را نشان میدهد که سیاهچالهای با جرم صدها میلیون برابر خورشید ما را در کهکشانی به نام III Zw ۰۰۲ در فاصله ۱٫۱۷ میلیارد سال نوری احاطه کرده است.
این ردیابیها که توسط ستاره شناس دنیمارا دیاس دوس سانتوس (Denimara Dias dos Santos) از موسسه ملی تحقیقات فضایی در برزیل هدایت میشود، قرص برافزایش را تا حدود ۵۲ روز نوری از سیاهچاله نشان داده است. این اندازه گیری به درک بهتر نحوه تغذیه سیاهچالههای غول پیکر امکان میدهد.
دوس سانتوس میگوید: بازسازی مواد اطراف سیاهچاله دشوار است. علیرغم اندازه و درخشندگی محض مواد اطرافشان، فاصله بین ما و کهکشانشان به این معنی است که آنها هنوز برای تشخیص جزئیات بسیار کوچک هستند. نور گرفته شده از کهکشان اطرافش، برای علائم خاصی که نشان دهنده وجود یک قرص برافزایشی است، تجزیه و تحلیل میشود.
او میافزاید: یکی از این نشانهها چیزی است که به عنوان قله دوگانه در طیف انتشار شناخته میشود و در نتیجه چرخش رخ داده و گسیل نوری است که با از دست دادن انرژی یک اتم برانگیخته ساطع میشود. این انرژی به صورت یک درخشش ظاهر میشود که طول موج آن به عنصر اتم وابسته است.
سانتوس توضیح میدهد: اکنون، یک قرص برافزایشی را در اطراف یک سیاهچاله تصور کنید. بخشی از دیسک به سمت شما حرکت میکند، قسمت دیگر در حال دور شدن است بخشی از دیسک که به سمت ما در حال حرکت است نور را فشار میدهد تا طول موج کوتاه شود. در حالی که قسمتی که دور میشود آن را به سمت بیرون میکشد. این بدان معنی است که گسیل از یک عنصر خاص در دو طول موج ظاهر میشود و یک اوج دوگانه در طیف ایجاد میکند.
قلههای دوگانه در اطراف سیاهچالههای پرجرم قبلاً شناسایی شده اند، اما کشفهای قبلی از نقطهای نسبتاً نزدیک به سیاهچاله که به منطقه خط باریک معروف است، سرچشمه میگیرد. این اطلاعات زیادی در مورد وسعت کامل دیسک برافزایش نمیدهد.
دیاس دوس سانتوس و همکارانش دو قله دوتایی پیدا کردند و هر دو از ناحیه خط باریک نبودند، بلکه بسیار دورتر از سیاهچاله بودند، در منطقهای که به عنوان منطقه خط گسترده قرص برافزایش شناخته میشود.
این اولین تشخیص قلههای دوتایی در منطقه خط پهن و اولین تشخیص قلههای دوگانه با استفاده از ابزار نزدیک به فروسرخ است.
آلبرتو رودریگز-آردیلا (Alberto Rodriguez-Ardila) اخترفیزیکدان از آزمایشگاه ملی اخترفیزیک در برزیل، میگوید: برای اولین بار، شناسایی چنین پروفایلهایی با قلههای دوگانه، محدودیتهای محکمی بر هندسه منطقهای ایجاد میکند که در غیر این صورت قابل حل نیست و ما اکنون شواهد روشنی از فرآیند تغذیه و ساختار درونی یک کهکشان فعال داریم.
شرح کامل این تحقیق در The Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.