به گزارش مجله خبری نگار،مطالعات پیشین نشان داد: سطح ملاتونین میتواند در بیماران قلبی، کاهش یابد. این پدیده، نشان میدهد که چگونه بیماریهای قلبی میتوانند کل سیستم بدن را تحت تاثیر قرار دهند.
غده پینه آل یا صنوبری، غدهای داخل مغز است که مسئول تولید ملاتونین، هورمون خواب است. مثل قلب، غده صنوبری نیز توسط سیستم عصبی خودمختار که مسئول تنظیم فرآیندهای غیر ارادی بدن است، کنترل میشود. اعصاب مربوط به هر دو اندام، از گانگلیون ها، به طور خاص گانگلیون گردن سرچشمه میگیرند.
گانگلیون ها، مجموعهای از سلولهای عصبی هستند که در سراسر بدن یافت میشوند. آنها بخشی از سیستم عصبی محیطی هستند که سیگنالهای عصبی را به سیستم عصبی مرکزی منتقل میکنند.
تیم تحقیقاتی با بررسی گانگلیون گردن موشهای مبتلا به بیماری قلبی، دریافتند که تجمع ماکروفاژها در این ناحیه، باعث التهاب و زخم در گانگلیون میشود که این امر به نوبه خود، میتواند به تخریب سلولهای عصبی بی انجامد. علاوه بر موش ها، در انسانها نیز رشتههای بلندی به نام آکسون از این سلولهای عصبی گسترش یافته و به غده صنوبری متصل میشوند.
در مراحل پیشرفته بیماری، کاهش قابل توجهی در تعداد آکسونهای متصل به غده صنوبری در مغز موشها مشاهده شد که منجر به کاهش سطح ملاتونین و اختلال در ریتم شبانه روزی در این حیوانات شد.
محققان توضیح دادند: ما موفق شدیم تا با استفاده از داروهایی برای از بین بردن ماکروفاژهای موجود درگانگلیون گردن، تولید هورمون ملاتونین را در موشها به حالت اولیه بازگردانیم؛ این کشف، نه تنها بر نقش گانگلیون در این فرآیند، تاکید میکند، بلکه ما را امیدوار میکند که میتوان با توسعه داروهای جدید، از ایجاد اختلالات برگشت ناپذیر خواب در افراد مبتلا به بیماریهای قلبی، جلوگیری کرد.