اثرات مهم درمان رایج پروکالوپراید بر مغز

به گزارش مجله خبری نگار،در حال حاضر درمان‌های موجود در زمینه درمان افسردگی و عوارض ناشی از آن محدود هستند. مطالعات جدید پژوهشگران نشان داده است دارو‌هایی مانند ملین پروکالوپراید که گیرنده‌های سروتونین را هدف قرار می‌دهند، ممکن است در بهبود این شرایط مفید باشد. با این حال، هنوز اثرات این دارو بر فعالیت مغز در حالت استراحت نامشخص باقی مانده بود و به همین دلیل تیمی از پژوهشگران به بررسی تاثیر پروکالوپراید بر مغز افراد سالم بزرگسال پرداختند.

از منظر تخصصی، گیرنده‌های سروتونین، به ویژه گیرنده‌های نوع ۵-HT۴، در نواحی مختلف مغز یافت می‌شوند که خلق و خو و عملکرد شناختی ما را تنظیم می‌کنند. اگرچه دارو‌های ضد افسردگی در درجه اول گیرنده‌های سروتونین را هدف قرار می‌دهند، اما اغلب در کنار اختلالات خلقی، مشکلات شناختی را برطرف نمی‌کنند.

طی این مطالعه، پژوهشگران برای بررسی اثرات پروکالوپراید، ۵۰ فرد داوطلب سالم را انتخاب کردند. نیمی از شرکت کنندگان یک دوره شش روزه پروکالوپراید – آگونیست دارای گیرنده سروتونین نوع ۵-HT۴ که با نام‌های تجاری Resolor و Motegrity در بازار موجود است را مصرف کردند، در حالی که نیمی دیگر دارونما دریافت کردند. به گزارش سیناپرس، در طول مطالعه، شرکت کنندگان تحت تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی، از جمله اسکن مغزی در حالت استراحت قرار گرفتند.

در شرایطی که مطالعات پیشین نشان داده بود که پروکالوپراید حتی در دوز‌های بالینی پایین نیز می‌تواند شناخت و حافظه را در داوطلبان سالم بهبود بخشد. این تحقیق جدید یک مکانیسم عصبی را ارائه می‌دهد که فرایند فوق توسط آن رخ می‌دهد.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد: شرکت کنندگانی که پروکالوپراید دریافت کرده اند، ارتباط عملکردی بیشتری بین شبکه‌های شناختی اصلی در طول اسکن‌های حالت استراحت نشان دادند. این تغییرات شامل افزایش اتصال بین شبکه اجرایی مرکزی، بخش مسئول پردازش افکار و قشر کمربندی خلفی و قدامی مغز است که پردازش اطلاعات و توجه و تمرکز را در انسان تنظیم می‌کند. علاوه بر این، در پی مصرف داروی فوق ارتباط بین نواحی شبکه اجرایی مرکزی و قشر اکسیپیتال جانبی افزایش یافت که شامل توجه متمرکز بر اشیا و محیط اطراف می‌شود.

دکتر دی کیتس پژوهشگر ارشد این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق می‌گوید: یافته‌های این مطالعه شواهد جدید را نشان می‌دهد که بر اساس آن می‌توانیم ادعا کنیم پروکالوپراید در مناطقی از مغز که عملکرد شناختی را بهبود می‌بخشد هم از طریق افزایش و هم کاهش اتصال بین نواحی خاص مغز در صورت لزوم، تأثیر می‌گذارد.

دکتر سوزانا مورفی، نویسنده ارشد این مطالعه نیز بر اهمیت اتصال مناسب بین شبکه‌های مغزی برای عملکرد شناختی بهینه تاکید کرد. وی در ادامه توضیحاتش خاطرنشان کرد شرکت کنندگانی که پروکالوپراید مصرف کردند، در روز اسکن در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کردند، نمرات آزمون شناختی بهتری کسب کردند. این موضوع نشان می‌دهد که تغییرات در اتصال عملکردی مشاهده شده با پروکالوپراید ممکن است به عنوان تاثیر دارویی باشد که شناخت را تقویت می‌کند.

دکتر کاترین هارمر، استاد علوم اعصاب شناختی و دیگر محقق ارشد این مطالعه، بر پتانسیل پروکالوپراید به عنوان یک درمان شناختی تاکید کرده و افزود: این مطالعه به شواهدی اضافه می‌کند که بر اساس آن می‌توان مدعی شد درمان رایج پروکالوپراید می‌تواند اثرات مهمی در مغز داشته باشد. این تاثیر به ویژه بر مدار‌هایی که برای یادگیری و حافظه مهم هستند، دیده می‌شود. به همین دلیل ما تصور می‌کنیم که این دارو ممکن است به عنوان یک درمان شناختی در اختلالاتی مانند افسردگی مفید باشد.