مقایسه اندازه کهکشان راه شیری و یک سیاهچاله/سیاهچاله به آسانی کهکشان ما را میبلعد

به گزارش مجله خبری نگار،سیاهچاله‌ها نقاطی در فضا هستند که گرانش در آن‌ها آنقدر قوی است که حتی نور نیز نمی‌تواند از کشش آن فرار کند. نقطه بدون بازگشت در اطراف سیاهچاله، افق رویداد آن سیاهچاله نامیده می‌شود و در حالی که ما نمی‌توانیم چیزی در داخل آن ببینیم، می‌توانیم در مورد سیاهچاله‌ها از آنچه در اطراف آن‌ها است مطالبی را درک کنیم.

عدم اطلاع ما از فرایند داخلی سیاهچاله‌ها به این دلیل است که ماده با نزدیک شدن به سیاهچاله، شتاب می‌گیرد و انرژی ساطع می‌کند. این فرایند یک حلقه روشن در اطراف سیاهچاله ایجاد می‌کند و به دلیل نحوه پیچش فضا- زمان اجسام بزرگ، ما یک سایه در داخل حلقه فوق الذکر می‌بینیم که تقریباً دو برابر قطر خود سیاهچاله است.

محققان تخمین می‌زنند: ۴۰ میلیارد میلیارد سیاهچاله در کیهان وجود دارد، اما سیاهچاله‌هایی که تاکنون کشف کرده ایم از اندازه نسبتا کوچک (سه برابر جرم خورشید) تا سیاهچاله‌های ابر پرجرم متغیر هستند که جرمی ده‌ها میلیارد بیشتر از خورشید دارند.

برای کمک به درک این موضوع، ناسا ویدئوی جدید ساخته است که اندازه ۱۰ سیاهچاله کلان پرجرم را با منظومه شمسی مقایسه می‌کند.

در این ویدئو سیاهچاله‌ها بر اساس اندازه سایه هایشان مرتب شده اند. کوچکترین سیاهچاله برجسته در مرکز کهکشانی به نام ۱۶۰۱+۳۱۱۳ قرار دارد و جرم آن تنها ۱۰۰ هزار برابر خورشید است. سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری، Sagittarius A نام داشته و از نظر اندازه متوسط، برابر با جرمی حدود ۴.۳ میلیون خورشید است.

بزرگترین سیاهچاله این ویدئو، TON ۶۱۸، نام دارد و برابر با ۶۰ میلیارد خورشید است. سایه این سیاهچاله به قدری بزرگ است که نور یعنی سریعترین پدیده در کیهان، دو هفته طول می‌کشد تا از یک طرف آن به طرف دیگر برسد.

برای درک بهتر این موضوع کافی است تصور کنید نور می‌تواند فاصله خورشید تا نپتون، دورترین سیاره منظومه شمسی را تنها در چهار ساعت طی کند.