به گزارش مجله خبری نگار، کاشف یکی از پرطرفدارترین برنجهایی که بیش از ۸۰ درصد از شالیزارهای گیلان زیر کشت این محصول میرود، در ۷۴ سالگی بر اثر بیماری ریوی در یکی از بیمارستانهای رشت دار فانی را وداع گفت. سالهاست که آوازه برنج هاشمی در همه جای کشورمان پیچیده و مهمان خوشمزه سفره بیشتر ایرانیها شده است، اما ماجرای کشف این برنج به ۳۰ سال پیش برمیگردد؛ روزی که «یوسف هاشمیزاده» در میان صدها هزار خوشه طلایی برنج، توجهاش به چند خوشه بلندتر و نازکتر جلب شد. آن دانهها در آن زمان، فقط و فقط ۳ مشت شد و سالها طول کشید تا مثل امروز فرابرسد که در ۸۰ درصد زمینهای گیلان، برنج هاشمی نشا شود، اما چرا این برنج محبوب شد؟
محبوبیت برنج هاشمی در بازار ایران از اوایل دهه ۷۰ شروع شد. اصلیترین دلیل اینکه مردم مشتری این رقم از برنج شدند، این است که تا ساعتها بعد از پخت، نرمی و طعم خوب خود را حفظ میکند. اینها از ویژگیهای یک برنج خوب است. کیفیت خوب بعد از پخت، عطر و طعم مطبوع، بلند و کشیده بودن دانههایش، قلمی بودن و... باعث شد تا این رقم از برنج خیلی زود جای خودش را در بازار و البته سفره غذایی ایرانیها باز کند. یک مزیت کمتر شنیده شدهاش هم این است که بر خلاف دیگر مدلهای برنج، در برابر آفت مقاوم است بنابراین کشاورزها سم کمتری برای دفع آفتهای آن استفاده میکنند که همین هم باعث افزایش کیفیت برنج هاشمی میشود. برنج هاشمی را هم میتوان آبکش و هم به صورت دمی میل کرد، اما بیشتر اوقات توصیه میشود بهخاطر خاصیت و طعم بهتر آن در حالت دمی، به این صورت آن را پخت و میل کرد. ۱۵ اسفند سال گذشته در ضمیمه زندگیسلام روزنامه «خراسان» با او گفتوگویی داشتیم و در عین حال که کمی کسالت داشت، با حوصله و با لهجه شیرین گیلکی، به تکتک سوالات ما پاسخ داد.
او درباره ماجرای کشف برنج هاشمی به خبرنگار ما گفته بود: «سال ۱۳۶۴ تقریبا ۳ هکتار مزرعه داشتم. آن زمان من فقط برنج بینام میکاشتم. برنجهای دیگر هم بود، ولی من بیشتر بینام میکاشتم. همان سال در زمان برداشت برنج بود که متوجه یک نوع خاصتر شدم که کمی بزرگتر و نازکتر بود. از ظاهرش خیلی خوشم آمد، ولی شاید به اندازه ۳ مشت هم نمیشد. بیتوجه از کنارش عبور نکردم و همان سه مشت را برداشتم. بعد هم آنها را مانند یک دارایی با ارزش در شیشه خالی مربا ریختم تا سال بعد، دوباره بکارم و نتیجه را ببینم. این کار را چندین سال تکرار کردم و هرسال محصول که میرسید، روزها در هوای شرجی و گرمای غیرقابل وصف تابستان شمال، ساعتها در تمام شالیزار میگشتم تا از لابهلای هزاران شاخه برنج چند دانه شلتوکی را جمع کنم که از بقیه بلندتر و خوشفرمتر بود. ۵ سال تلاش کردم و طول کشید که همه این برنجها، شد ۵۰ کیلو. الان هم که در ۷۰ یا ۸۰ درصد زمینهای کشاورزی گیلان، برنج هاشمی کاشت و برداشت میشود و تقریبا رقم دیگری نمیکارند و همه به دنبال نشای برنج هاشمی هستند.»
آقای هاشمی در پایان آن گفتگو به ما درباره تنها آرزویش گفت: «برنج هاشمی را من با تلاش شبانهروزی از زمانی که فقط ۳ مشت در دستهایم بود، به اینجا رساندم و حالا خیلی خوشحالم که عطرش در بسیاری از خانههای ایرانیها پیچیده است. ما میدانیم بهجز تغییر کاربریهای زیاد زمینهای کشاورزی، در آیندهای نزدیک به دلیل افزایش جمعیت کشورهای اصلی تولیدکننده برنج، امکان خرید برنج از آنها بسیار دشوارتر میشود و این میتواند شرایط کشور را دشوار و سفرههای مردم را از برنج خالی کند و تمام تلاش من این است که سفرههای مردم کشور عزیزم بدون برنج نشود.»
منبع: خراسان