عجایب جالب درمورد سیاه چاله‌ها و تاثیرشان بر نور

به گزارش مجله خبری نگار،این گروه در مقاله خود که در مجله Physical Review Letters منتشر شده است، نظریه‌هایی را توسعه داده اند و استفاده‌های احتمالی از آن‌ها را توصیف کرده اند.

تلاش‌های نظری قبلی نشان داده است که کرمچاله‌ها ممکن است در جهان وجود داشته باشند. کرم‌چاله‌ها به‌عنوان نوعی تونل توصیف می‌شوند که بخش‌های مختلف جهان را به هم متصل می‌کنند. برخی از جامعه فیزیک پیشنهاد کرده اند که ممکن است بتوان از چنین تونل‌هایی عبور کرد و امکان سفر سریعتر از نور در سراسر جهان را فراهم کرد. محققان خاطرنشان می‌کنند که تحقیقات قبلی نشان داده است که سیاهچاله‌ها دارای کشش گرانشی بسیار قوی هستند که می‌توانند نور را خم کنند، پدیده‌ای که به عنوان میکرولنزینگ شناخته می‌شود. آن‌ها سپس به این فکر کردند که آیا کرم‌چاله‌ها، در صورت وجود، میکرولنزینگ را نیز نشان می‌دهند.

هندسه عدسی از طریق منبع کرم چاله نشان داده شده توسط توپ آبی W، که در آن پتانسیل مربوطه (۱۴) است. O نشان دهنده ناظر و S منبع نور است. تصویر با I نشان داده می‌شود. α زاویه انحراف و β زاویه بین کرمچاله و منبع نور است. ˜β زاویه بین تصویر و منبع نور است. b پارامتر ضربه‌ای است که عمود بر سیستم عامل خط نقطه‌ای است. Dls، Dl و Ds فواصل قطر زاویه‌ای هستند. برای سادگی، Dls≈Dl را تنظیم می‌کنیم. z از S تا O متغیر است.

اثبات اینکه کرمچاله‌ها باعث ایجاد میکرولنز می‌شوند، البته ابتدا مستلزم اثبات وجود کرمچاله‌ها است. با این حال، محققان پیشنهاد می‌کنند که نسبیت عام و نظریه‌های دیگر می‌توانند روشن کنند که آیا این ایده امکان پذیر است یا خیر؟ آن‌ها همچنین شواهدی نظری یافتند که نشان می‌دهد میکرولنز کرم‌چاله‌ها مشابه لنز (همگرایی) سیاه‌چاله است، که تشخیص این دو را دشوار می‌کند.

این گروه همچنین خاطرنشان کرد که تحقیقات قبلی نشان داده است که سیاه‌چاله‌ها می‌توانند نوری را که از میان آن‌ها می‌گذرد را تقسیم کرده و تعداد متفاوتی از کپی‌های یک جسم واقع در پشت خود را تولید کنند. از سوی دیگر، محاسبات ریاضی نشان می‌دهد یک کرم چاله فقط می‌تواند سه نسخه از یک تصویر پشت خود را ایجاد کند که شامل دو نسخه مشابه و کم نور و یک نسخه روشن است. اگر چنین کپی‌هایی وجود داشته باشند، احتمال بزرگنمایی‌های عظیم را دارند. محاسبات محققان بزرگنمایی را تا ۱۰۰،۰۰۰ برابر نشان می‌دهند که بسیار بیشتر از آنچه در مورد سیاه‌چاله‌ها صدق می‌کند می‌باشد.

آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که این تفاوت می‌تواند راهی برای تمایز سیاهچاله‌ها و کرمچاله‌ها باشد. آن‌ها همچنین خاطرنشان می‌کنند که اگر نظریه آن‌ها درست باشد، کرم چاله‌ها ممکن است ابزار جدیدی برای مطالعه اجسامی باشند که خیلی دور هستند و با استفاده از روش‌های دیگر قابل مشاهده نیستند.