به گزارش مجله خبری نگار، هر چند پرتاب اولین موشک به ماه هیجانانگیز است، ولی این تنها شروع ماموریت است و طی آن توانایی فضاپیما در برگرداندن انسان به ماه بررسی میشود.
سیستم پرتاب SLS دارای رانش معادل ۱۴ جمبو جت است. این سیستم از یک مرحلهی مرکزی و دو مرحلهی جامد تقویتی موشک ساخته شده است. مراحل جامد به مدت ۲ دقیقه میسوزند و موشک را به اتمسفرهای بالایی میرسانند و اوریون با مرحله مرکزی که «ICPS» نامیده میشود، باقی میماند. ICPS مسئولیت دارد تا فضاپیمای اوریون را به مدار خاصی در اطراف ماه برساند.
درون فضاپیمای اوریون ماهوارههای مکعبی، تجهیزات ارتباطی و تجهیزات آزمایشگاهی مربوط به موسسات تحقیقاتی مختلف قرار گرفته است. این فضاپیما به مدت ۲۵ روز و ۱۱ ساعت و ۳۶ دقیقه در فضا به پرواز خود ادامه میدهد که ۶ روز آنرا در مدار اطراف ماه خواهد گذراند.
فضاپیما در پایان ماموریت خود حدود ۲.۱ میلیون کیلومتر مسیر را پیموده است و قرار است فضاپیمایی باشد که انسان را به دورترین فاصله از زمین در فاصلهی ۴۵۰،۰۰۰ کیلومتری یعنی ۶۴۰۰۰ کیلومتر دورتر از طرف تاریک ماه میرساند.
طبق پیشبینیها، اوریون پس از پایان ماموریت خود در اقیانوس آرام در نزدیکی سندیگو به زمین خواهد برگشت.
در ماموریت آرتمیس-۱، هدف این است که فرستادن انسان به سمت ماه در دو سال آینده بررسی شود. طی ماموریت آرتمیس-۲ در سال ۲۰۲۴، انسانها برای اولین بار پس از ماموریت آپولو ۱۷ در سال ۱۹۷۲، به اعماق فضا سفر میکنند. تیم آرتمیس شامل چهار فضانورد خواهد بود که به مدت ۲۱ روز در مدار اطراف ماه پرواز میکنند. یکی از این فضانوردها کانادایی و سه فضانورد دیگر آمریکایی خواهند بود.
بعد از ماموریت آرتمیس-۲، طی ماموریت آرتمیس-۳ اولین زن و اولین انسان رنگینپوست بر روی سطح ماه قدم خواهند گذاشت. بازگشت انسان به ماه بستگی به موفقیتآمیز بودن ماموریتهای آرتمیس-۱ و ۲ خواهد داشت. البته تا آن زمان تکنولوژیهای کلیدی مانند لباسهای فضانوردی و تجهیزات فرود بر روی ماه نیز باید بهروزرسانی شوند. دانشمندان امیدوارند بتوانند ماموریت آرتمیس-۳ را در سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۶ به انجام برسانند.
منبع:اینفو