تردید درباره نقش «کلسترول خوب» در بدن

به گزارش مجله خبری نگار، متخصصان دریافتند که وجود سطوح بالای "لیپوپروتئین با چگالی بالا" (HDL) با کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی مرتبط نیست.

لیپوپروتئین پرچگالی در واقع کلسترول را در شریان‌ها جذب می‌کند و آن را به کبد برمی گرداند و سپس آن را از بدن خارج می‌کند. به همین دلیل به آن کلسترول خوب گفته می‌شود. از سوی دیگر، لیپوپروتئین کم‌چگالی (کلسترول بد) مسئول آسیب رساندن به دیواره رگ‌های خونی است و به ایجاد رسوبات چربی ملتهب معروف به پلاک کمک می‌کند که خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش می‌دهد.

مطالعه جدید روی ۲۴ هزار آمریکایی انجام شده و توسط مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، نهاد دولتی اختصاص یافته به تحقیقات پزشکی و علمی، تأمین مالی شده است. همچنین داده‌های این مطالعه در "مجله کالج آمریکایی قلب و عروق" منتشر شده است.

نویسنده ارشد این مطالعه گفت: هدف از انجام این مطالعه این بوده که این ارتباط را که مدت‌هاست لیپوپروتئین پرچگالی را به عنوان کلسترول مفید معرفی می‌کند، درک کنیم و اینکه آیا این موضوع برای همه قومیت‌ها صادق است یا خیر.
وی همچنین افزود: آنچه من امیدوارم که این نوع مطالعات ثابت کند، نیاز به بازبینی الگوریتم پیش‌بینی خطر برای بیماری‌های قلبی-عروقی است.

کلسترول، یک ماده چربی مانند و مومی است که توسط کبد ساخته می‌شود و در تک تک سلول‌های بدن یافت می‌شود. کسترول برای ساخت هورمون ها، ویتامین D و اجزای کلیدی برای کمک به هضم غذا بسیار مهم است.

این تیم مطالعاتی داده‌های یک دهه را از نزدیک به ۲۴ هزار بزرگسال آمریکایی تجزیه و تحلیل کردند. داده‌های این مطالعه نشان داد در حالی که سطوح پایین کلسترول خوب افزایش خطر حمله قلبی یا مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی را برای بزرگسالان سفیدپوست پیش‌بینی می‌کند، این موضوع برای بزرگسالان سیاه‌پوست صادق نیست. علاوه بر این، سطح بالاتر کلسترول خوب در بدن با کاهش خطر بیماری قلبی-عروقی در هر دو گروه ارتباطی نداشت.

گزارش شده است که سطوح بالای کلسترول خوب روند تصلب شرایین را تسریع می‌کند، وضعیتی که در آن پلاک‌های ساخته شده از چربی، کلسترول، کلسیم و سایر مواد، در دیواره داخلی شریان‌ها ایجاد می‌شود. پلاک می‌تواند باعث باریک شدن شریان‌ها شود و جریان خون را مسدود کند. پلاک همچنین می‌تواند ترکیده و منجر به لخته شدن خون شود.

بزرگسالان با سطوح بالای کلسترول بد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را در خود نسبتاً افزایش می‌دهند که با یافته‌های تحقیقات قبلی نیز مطابقت دارد.

این تجزیه و تحلیل، بزرگترین مطالعه در ایالات متحده بود که نشان داد کلسترول خوب اضافی ممکن است آن نوع فواید قلبی-عروقی را که متخصصان سلامت معتقد بودند دارد، ارائه ندهد. داده‌های این مطالعه بخشی از شواهد رو به رشدی است که نشان می‌دهد کلسترول خوب اضافی می‌تواند واقعاً برای سلامتی مضر باشد.

داده‌های یک مطالعه دیگر که در سال ۲۰۱۶ در مجله کالج آمریکایی قلب و عروق منتشر شد، نزدیک به ۶۳۲ هزار بزرگسال کانادایی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

به گزارش روزنامه دیلی میل، متخصصان دریافتند افرادی که حتی پایین‌ترین سطح کلسترول بد را داشتند، طی پنج سال میزان مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی و سکته مغزی بالاتری داشتند، اما با افزایش سطح کلسترول خوب، این خطر به طور پیوسته کاهش پیدا نکرد.