به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: قاسم دهنوی که چند سالی است مربیگری را شروع کرده و بیشتر در ردههای پایین حضور داشت، حالا بهعنوان سرمربی تیم دسته دومی خزر لنکران آذربایجان انتخاب شده است.
چطور شد که سر از لیگ آذربایجان در آوردی؟
ما بازیهایی در آستارا داشتیم که ظاهراً از قبل مسئولان باشگاه خزر لنکران روی من نظر داشتند و عملکردم را بیشتر زیر نظر گرفتند که بالاخره بعد از ۵ ماه، با من صحبت کردند و جلسه گذاشتند. قرار شد تصمیم نهایی را بگیریم که من شرایط را بررسی کردم. هم به لحاظ بازیکنان، هم امکانات و شرایط تیمی که خدا را شکر همه چیز خوب بود و متوجه شدم ابزار لازم را برای صعود دارند. البته باید بازیکن خارجی بگیریم که فعلاً در این سطح از فوتبال آذربایجان امکانپذیر نیست. به همین دلیل باید از نیروهای بومی استفاده کرد. تیم خزر لنکران هم از سال ۲۰۰۴ تأسیس شده و مربیان سرشناسی مثل جان توشاک و مصطفی دنیزلی سابقه سکانداری در آنجا را داشتند.
فکر میکنی موفق میشوی؟
من تجربه حضور در تیمهای بزرگسالان را دارم و شرایطم نسبت به قبل بهتر است. البته نواقصی داریم، اما کمکهای خوبی دارم و البته کلاسهای مربیگری که در این مدت رفتم بدون شک میتواند کمک زیادی به من کند. چیزهای زیادی یاد گرفتم و تا الان هم با مربیان زیادی بهعنوان بازیکن و کمک مربی کار کردم که این تجربه میتواند به من کمک زیادی کند. در این مدت باید تلاش کنم بار فنی خودم و تیم را بالا ببرم. کلاً فلسفه مربیگری با بازیکنی فرق دارد و دنیای دیگری است. هر چند که تجربهام در مربیگری کم است، اما تلاش میکنم خودم را به لحاظ دانش به روز کنم که بتوانیم موفق باشیم.
با شما قرارداد ۳ ساله بستند؟
بله، قرارداد ۳ ساله داریم و قرار است در سومین فصل تیم را به لیگ یک ببریم. در ۲ فصل اول هم تیم را میسازیم و تلاش میکنیم هر روز بهتر از قبل باشیم و پیشرفت کنیم.
ممکن است از ایران هم برای تیمتان بازیکن ببرید؟
بله، ۵، ۶ بازیکن مد نظر دارم که انشاءالله سالهای بعد که به لیگ یک رسیدیم از آنها استفاده میکنم و کمک میگیرم.
کلاً چه هدفی را در فوتبالتان دنبال میکنید؟
میخواهم صادقانه کار کنم و سری در سرها در بیاورم، مثل زمانی که بازیکن بودم.
مشکلی برای صحبت کردن در آنجا ندارید؟
زبان ترکی بلد نیستم، اما کلاسهای روسی قرار است بروم و البته ترکی هم یاد بگیرم. آستارا که بودیم همه ترکزبان بودند. آنجا شرایط خوبی پیش آمد کمی ترکی یاد بگیرم، اما الان میخواهم زبان انگلیسیام را تقویت کنم و ترکی هم بیشتر یاد بگیرم.
دستیارانت هم مشخص شدند؟
بله، حمید اکبرزاده مربی دروازهبانهاست. محمد امیری، مرتضی یکه و البته یک مربی تبریزی که فعلاً دوست ندارد اسمش رسانهای شود، دستیارانم هستند.
سقف آرزوهایت در فوتبال کجاست؟
آرزوهایم سقف ندارد و تلاش میکنیم بتوانیم با شرایطی که به وجود میآید هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ روحی و روانی، خودمان را تقویت کنیم و به اهدافمان برسیم. در کل دوست دارم به هموطنان خودم کمک کنم. هر جا که باشند فرقی ندارد و مهم نام ایران است
این روزها بحث رئیس جدید فدراسیون فوتبال هم موضوع داغی است.
متأسفانه در سالهای اخیر خبرهای خوبی از فدراسیون فوتبال نشنیدم. امیدوارم مردی بیاید که بتواند به فوتبال خدمت کند، مثل محمد دادکان. ما بعد از دادکان حتی مدیری شبیه او پیدا نکردیم و ندیدیم. هر کسی هم به او نزدیک بود، موقت کار کرد. اخباری که جدیداً میشنوم جالب نیست. یکی میآید که امتحان پسداده است و یکی دیگر هم شرایطش اصلاً برای فوتبال خوب نیست. صحبت از فدراسیون ۵ ستاره میکنند که واقعاً خندهدار است. شرایط ملی خوب نیست، تیمهای پایه و بانوان هم همینطور. مسائل زیاد است و تا الان هیچ فرد دلسوزی نیامده. هر کسی آمد فقط دغدغهاش پشت میز نشستن بود، نه کمک کردن. با شرایطی که فدراسیون ما دارد محال است که ۵ ستاره باشد و همه اینها حباب است. یکسری میآیند که فقط اسمشان در رسانهها باشد و بگویند رئیس فدراسیون فوتبال ایران است و البته جام جهانی را هم از نزدیک و رایگان تماشا کند. دور قبل علی کریمی آمد و شرکت کرد، اما معلوم شد دوست ندارند فوتبالیها بیایند. نمیخواهند فوتبال پاک و دست خیلیها کوتاه شود.