به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: هر نسلی حق دارد قهرمان خودش را داشته باشد. در هر زمانهای متر و معیار قهرمان بودن تغییر میکند. اصلاً پهلوان زنده را عشق است. مدتهاست که معنای موفق بودن تغییر کرده. حداقل برای عدهای. حالا انگار دو زندگی جریان دارد؛ زندگی مجازی و زندگی واقعی. روزگاری دنیای مجازی اینگونه بود که شما نقاب از چهره بر میداشتی و بهدلیل حاضر نبودن نزدیکانت در آن فضا به خود واقعیات نزدیکتر میشدی، اما حالا فضای مجازی دقیقاً کارکردی متفاوت پیدا کرده. حالا نقابها در فضای مجازی بیشتر از زندگی واقعیست. حتی آدمهای بیشیله پیله بدشان نمیآید در فضای مجاری بهتر از چیزی که هستند به نظر برسند.
طبیعی هم هست در این دوره معنای موفق بودن ورزشکاران هم تغییر کند. دستکم تا حدودی. دستکم برای نسل جدید که در غرب به آنها نسل Z لقب دادهاند. همان نسلی که از ابتدای تولدشان درگیر اینترنت و شبکههای اجتماعی بودند و ارزشهای متفاوتی با بزرگترهایشان دارند. شاید اگر از این زاویه به ماجرای سجاد غریبی نگاه کنیم ماجرا برایمان غریب بهنظر نرسد. هالک تقلبی از همین نسل است. حالا نه اینکه همه همسنهای او اینگونه فکر کنند، ولی بالاخره در دوره زمانه کنونی تعداد لایک شده مترادف با موفقیت.
متأسفانه بزرگ و کوچک ندارد. هر که دنبالکنندههای بیشتری دارد انگار موفقتر است. فرق ندارد ورزشکار باشید یا سیاستمدار یا هنرمند، لایک صفحهتان - بعضاً به غلط- نشانه محبوبیت و موفقیتتان است.
همین حالا ورزشکاران زیادی وجود دارند که راه موفقیت را در اینستاگرام دیدهاند و با کارهای شعاری دنبالکنندههایشان را بالا بردهاند. کار به جایی رسیده که حتی فیلم زندگی آنها ساخته شده و آنها راه پول درآوردن از این موقعیت را یاد گرفتهاند. کارهایی شبیه به فعالین اجتماعی میکنند و بیشتر شهرتشان به دلایل مسائل غیرورزشیست، اما انتظار دارند بهدلیل افتخارات ورزشیشان قدر ببینند.
در این بین البته چندین و چند ورزشکار هم هستند که اساساً ورزشکار حرفهای نیستند، اما به مدد استفاده-یا شاید هم سوءاستفاده- از فضای مجازی خود را قهرمان ملی جا زدهاند. اولینش شاید همین سجاد غریبی باشد که جالب است هنوز هم بعضیها برای او سینه چاک میدهند. سجاد دیروز خودش در لایو اینستاگرامی از این گفت که فیک است.
گرچه احتمالاً این حرف هم برای بیشتر دیده شدنش زده شده. سلبریتی دیگری که خودش را ورزشکار جا زده و حسابی هم مورد اقبال برخی قرار گرفته، آرات است. پسربچهای که پدرش جوری او را در اینستاگرام به نمایش میگذاشت که گویی مارادونای ثانی زاده شده و قرار است بزودی ستاره فوتبال اروپا شود، اما چند وقتی است که مجبور شدهاند انگلیس را ترک کنند و به وطن برگردند. اینستاگرام شاید برای بعضیها آب و نان شود، اما قطعاً آنها را به یک ورزشکار حرفهای تبدیل نمیکند.
روزگاری دنیای مجازی اینگونه بود که شما نقاب از چهره بر میداشتی و بهدلیل حاضر نبودن نزدیکانت در آن فضا به خود واقعیات نزدیکتر میشدی، اما حالا فضای مجازی دقیقاً کارکردی متفاوت پیدا کرده. حالا نقابها در فضای مجازی بیشتر از زندگی واقعیست. حتی آدمهای بیشیله پیله بدشان نمیآید در فضای مجاری بهتر از چیزی که هستند به نظر برسند.