به گزارش مجله خبری نگار، در روزهای اخیر بیشتر استانهای کشور با پدیده گرد و غبار دست و پنجه نرم کردند و برخی از استانها در وضعیت بحرانی و خطرناک قرار گرفت، اما همان طور که همان روزها اعلام شد کانون این ریزگردها عمدتا در جنوب عراق بود که بخش زیادی از کشورمان را درگیر کرده بود. به تازگی هم مدیر ستاد مقابله با گرد و غبار سازمان حفاظت محیطزیست به ایرنا گفته: «در مجموع ٨ کانون گرد و غبار را در خاورمیانه شناسایی کردیم که با وزش باد به سمت کشور ما هدایت میشوند.» در ادامه به این کانون ها، مساحت و البته میزان گرد و غباری که وارد کشور میکنند خواهیم پرداخت.
علی محمد طهماسبی روز یک شنبه در جلسه ستاد ملی سیاست گذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار در باره ۸ کانون گرد و غبار در خاورمیانه به ایرنا گفت: «کانون اول در عربستان، کانون دوم در امارات، کانون سوم شمال عربستان، کانون چهارم جنوب عراق، کانون پنجم شمال عراق، کانون ۶ ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و کانون ٧ و ٨ افغانستان و پاکستان و بخشی هم در ایران است.» البته او تاکید کرد از کانونهای داخلی هم نباید غافل شویم به طوری که گرد و غبار اخیر در تهران ٣٠ درصد منشأ خارجی و ٧٠ درصد داخلی بود.
طبق بررسیهای سازمان محیط زیست مجموع مساحت زمینهای فرسایش پذیر در منطقه (ظرفیت غبارخیزی) ٢٧٩ میلیون هکتار است که از این میزان حدود ١٠٣ میلیون هکتار غبارخیزی شدید دارد که سالانه چندین میلیون تن گرد و غبار به هوا بلند میکنند. مدیر ستاد مقابله با گرد و غبار سازمان حفاظت محیطزیست در گفتوگویی با همشهری آنلاین میزان گرد و غبارهایی را که از کانونهای گرد و غبار خاورمیانه وارد کشورمان میشوند سالانه ۱۵۰ میلیون تن ریزگرد اعلام کرده است.
علی محمد طهماسبی در جلسه ستاد ملی سیاست گذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار درباره کارهای صورت گرفته برای مهار این کانونهای ریز گرد هم گفته: «با توجه به کانونهای خارجی و شدت آنها تفاهم نامههای چند جانبه زیادی با کشورهای همسایه داریم، اما هیچ کدام جنبه عملیاتی پیدا نکردند که این مسئله را با جمع آوری اطلاعات و کمک وزارت خارجه آسیب شناسی کردیم. این که چرا در بحث گرد و غبار خارجی و تعاملات خارجی در این زمینه موفق نبودیم به این نتیجه رسیدیم که دیپلماسی گرد و غبار باید با مسائل اقتصادی و اجتماعی عجین شود اگر فقط به گرد و غبار بپردازیم موفق نخواهیم بود بنابراین اهداف خود را در دو حوزه «بستر سازی» و «مدیریت اجرایی» تعریف کردیم.»
طهماسبی در ادامه هم گفت: «دو مسئله وجود دارد یکی این که باید ساختار منسجمی که تمام کشورها به آن متعهد باشند ذیل یک نهاد بینالمللی شکل گیرد که تاکنون نبود و آن را در برنامه عملی و تبیین کردیم، دوم ساز و کار منابع مالی است باید یک مکانیزم مالی مستقل در تفاهم نامهها مشخص شود که تاکنون آن را نداشتیم یعنی معلوم نبود پول این تفاهم نامهها از کجا باید تامین شود بنابراین مجبوریم یک صندوق مالی با استفاده از کمکهای مالی بینالمللی ایجاد کنیم.»
منبع: خراسان