کافئین موجود در خون ممکن است بر رسوبات چربی و خطر ابتلا به دیابت تأثیر بگذارد.

به گزارش مجله خبری نگار،سطح کافئین در خون ممکن است بر سطح چربی بدن تأثیر بگذارد، که به نوبه خود ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی را تعیین کند. اینها یافته‌های یک مطالعه جدید است که از نشانگر‌های ژنتیکی برای ایجاد ارتباط واضح‌تر بین سطح کافئین، BMI و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ استفاده کرده است.

یک تیم تحقیقاتی از موسسه کارولینسکا در سوئد، دانشگاه بریستول در بریتانیا و کالج امپریال لندن در بریتانیا می‌گویند نوشیدنی‌های کافئین‌دار بدون کالری می‌توانند به عنوان یک راه بالقوه برای کمک به کاهش سطح چربی بدن مورد بررسی قرار گیرند.

محققان در مقاله خود که در BMJ Medicine منتشر شده است، نوشتند: «غلظت بالاتر کافئین پلاسما که از نظر ژنتیکی پیش‌بینی شده بود، با BMI و توده چربی کل بدن پایین‌تر مرتبط بود.» «علاوه بر این، غلظت بالاتر کافئین پلاسما که از نظر ژنتیکی پیش‌بینی شده بود، با خطر کمتر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط بود. تخمین زده می‌شود که تقریباً نیمی از تأثیر کافئین بر استعداد ابتلا به دیابت نوع ۲ از طریق BMI پایین‌تر واسطه‌گری می‌شود.»

این مطالعه شامل داده‌هایی از کمتر از ۱۰،۰۰۰ نفر بود که از پایگاه‌های داده ژنتیکی موجود گردآوری شده بود و بر تغییرات در ژن‌های خاص یا نزدیک به آنها که با سرعت تجزیه کافئین مرتبط هستند، تمرکز داشت. به طور کلی، افرادی که دارای تغییرات مؤثر بر ژن‌ها - به ویژه CYP۱A۲ و ژن تنظیم‌کننده آن، به نام AHR - هستند، تمایل دارند کافئین را کندتر تجزیه کنند و به آن اجازه می‌دهند مدت طولانی‌تری در خون باقی بماند. با این حال، آنها همچنین تمایل دارند کافئین کمتری بنوشند.

از رویکردی به نام تصادفی‌سازی مندلی برای تعیین روابط علی احتمالی بین وجود تغییرات، بیماری‌هایی مانند دیابت، وزن بدن و عوامل سبک زندگی استفاده شد.

اگرچه ارتباط معناداری بین سطح کافئین، BMI و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ وجود داشت، اما هیچ ارتباطی بین سطح کافئین خون و بیماری‌های قلبی عروقی، از جمله فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی قلبی و سکته مغزی مشاهده نشد.

مطالعات قبلی افزایش متوسط ​​و نسبی مصرف کافئین را با بهبود سلامت قلب و کاهش شاخص توده بدنی (BMI) مرتبط دانسته‌اند و مطالعه جدید جزئیات بیشتری را به آنچه که ما از قبل در مورد اثرات قهوه بر بدن می‌دانستیم، اضافه می‌کند.

همچنین باید در نظر داشت که اثرات کافئین بر بدن همیشه مثبت نیست، به این معنی که هنگام سنجش فواید مصرف آن احتیاط لازم است، اما این مطالعه اخیر گامی مهم در ارزیابی مقدار بهینه کافئین است.

محققان می‌نویسند: «آزمایش‌های کوچک کوتاه‌مدت نشان داده‌اند که مصرف کافئین منجر به کاهش وزن و توده چربی می‌شود، اما اثرات بلندمدت مصرف کافئین ناشناخته است.»

این تیم معتقد است که ارتباط نشان داده شده در اینجا ممکن است مربوط به چگونگی افزایش ترموژنز (تولید گرما) و اکسیداسیون چربی (تبدیل چربی به انرژی) در بدن توسط کافئین باشد که نقش مهمی در متابولیسم کلی دارند.

با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید علت و معلول مورد نیاز است. اگرچه این مطالعه شامل یک نمونه بزرگ بود، اما تصادفی‌سازی مندلی مصون از خطا نیست و هنوز هم ممکن است عوامل دیگری که در این مطالعه در نظر گرفته نشده‌اند، در این امر نقش داشته باشند.