دانشمندان می‌گویند «پارادوکس چاقی» وجود ندارد.

به گزارش مجله خبری نگار،طبق یک مطالعه جدید که در مجله قلب اروپا منتشر شده است، این ایده که افراد دارای اضافه وزن یا چاق احتمال بیشتری برای زنده ماندن از نارسایی قلبی دارند، که به عنوان "پارادوکس چاقی" شناخته می‌شود، احتمالاً نادرست است. محققان با بررسی نسبت دور کمر به قد به جای شاخص توده بدنی (BMI)، دریافتند که این همبستگی گیج‌کننده از بین رفته است و سوالاتی را در مورد BMI به عنوان یک شاخص پزشکی* مطرح می‌کند.

چندین مطالعه مختلف، علیرغم این واقعیت که وزن اضافی احتمال ابتلا به بیماری مزمن قلبی را افزایش می‌دهد، همبستگی واضحی بین BMI بالاتر و بقا پس از تشخیص بیماری مزمن قلبی پیدا کرده‌اند. این یافته‌ی خلاف شهود، مدت‌هاست که توسط دانشمندان مورد سوال قرار گرفته است و توضیحات مختلفی ارائه می‌دهند: برخی معتقدند که چربی ممکن است به نوعی در برابر آسیب قلبی محافظت کند، در حالی که برخی دیگر معتقدند که پاسخ در BMI نهفته است که معیار ضعیفی برای چاقی است، برخلاف پارادوکس چاقی که یک پدیده‌ی واقعی در مورد سلامت است.

پروفسور جان مک‌موری، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «فرض بر این بود که زندگی با چاقی برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و کاهش کسر تخلیه‌ی قلب (زمانی که محفظه‌ی اصلی قلب نمی‌تواند مقدار طبیعی خون را پمپ کند) مفید است. ما می‌دانستیم که این نمی‌تواند درست باشد و چاقی باید بیشتر از اینکه خوب باشد، بد باشد. ما معتقد بودیم که بخشی از مشکل این است که BMI شاخص ضعیفی از میزان بافت چربی بیمار است.»

برای این منظور، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه گلاسکو به دنبال یافتن معیاری جامع‌تر برای چربی بدن بود. محققان با انتخاب گروهی متنوع متشکل از ۱۸۳۲ زن و ۶۵۶۷ مرد که به دلیل نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شده بودند و مقایسه نمرات BMI آنها، دوباره دریافتند که بیمارانی که BMI بالاتری داشتند، پس از بیماری خود وضعیت بهتری داشتند.

سپس آنها این نتایج را برای اندازه‌گیری‌های مختلف، در درجه اول نسبت کمر به قد، نسبت کمر به باسن و دور کمر، و همچنین نشانگر‌های زیستی مانند پپتید‌های ناتریورتیک، که محققان معتقدند بهترین نشانگر‌های نارسایی قلبی هستند، تنظیم کردند. هنگامی که آنها این موارد را کنترل کردند، همبستگی به سرعت از بین رفت.

با این حال، آنها متوجه همبستگی قوی بین BMI بالا، نسبت بالای دور کمر به قد و شروع نارسایی قلبی شدند که نشان می‌دهد این یک ارتباط کاملاً منفی است.

نتایج نشان می‌دهد که BMI شاخص قوی برای خطرات سلامتی مرتبط با چاقی نیست و محققان باید معیار‌های دیگری را به عنوان جایگزین بررسی کنند. نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که اگر قرار است نتایج بهبود یابد، این مطالعه باید بر اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر و یک دوره مطالعه طولانی‌تر برای اصلاح هرگونه تغییر تمرکز کند، اما این یافته‌ها به شواهد رو به رشدی می‌افزایند که نشان می‌دهد احتمالاً باید از BMI در مراقبت‌های بهداشتی اجتناب شود.