به گزارش مجله خبری نگار-بمبئی: برندهای لوکس جهانی همیشه به دنبال کسب سهمی از بازار عظیم هند بودهاند، اما این امر با توجه به تعرفههای بالا، پیچیدگیهای بوروکراتیک و رقابت با کالاهای محلی، همواره کاری دشوار بوده است.
فروشگاه زنجیرهای فرانسوی گالری لافایت، جدیدترین فروشگاهی است که تصمیم گرفته این کار را امتحان کند و فروشگاهی در پایتخت مالی هند، بمبئی، افتتاح کرده است.
مدیرعامل کامت کولبرت: شباهت واقعی بین این دو غول به «اندازه جمعیت» آنها محدود میشود، زیرا هند فاقد «همگنی اجتماعی، زبانی و منطقهای» است که چین از آن برخوردار است.
با این حال، فتح بازار هند، با تمام پیچیدگیهایش، نیازمند حمایت محلی از بخش مد گروه آدیتیا بیرلا، یکی از شرکتهای بزرگ این کشور بود که فعالیتهایش به فلزات، سیمان، خردهفروشی و خدمات مالی گسترش مییابد.
با این حال، بندیکت ایپینای، مدیرعامل کامت کولبرت، ورود این فروشگاه معروف فرانسوی به هند را «گامی مهم» دانست.
او خاطرنشان کرد که این کشور با جمعیت ۱.۴ میلیارد نفر، «بازاری امیدوارکننده، اما پیچیده» ارائه میدهد.
برای تثبیت حضور خود در این بازار، برندها باید بر عوارض گمرکی بالا و بوروکراسی پیچیده غلبه کنند و همچنین با بازار عظیم کالاهای لوکس محلی رقابت کنند.
گالری لافایت، که فروشگاهش در بمبئی ۸۴۰۰ متر مربع وسعت دارد، شامل ۲۵۰ برند است که بیشتر آنها خارجی هستند.
کارشناسان صنعت مد هشدار میدهند که با توجه به بازار غنی پوشاک محلی، این اقدام یک ریسک جسورانه است.
سونال آهوجا، ۳۹ ساله، ساکن بمبئی، گفت: «من فکر میکنم بسیاری از برندها مانند لویی ویتون، گوچی و دیور در ترکیب طراحی هندی با محصولات خود کار بسیار خوبی انجام میدهند.»
او افزود: «در نهایت، اگر بخواهید برای عروسی لباسی بخرید، آن را (از طراحان مد هندی) مانند سابیاساچی یا تارون تاهیلیانی خواهید خرید.» و پرسید: «چرا باید چیزی خارجی بخرید که سعی میکند هندی باشد؟»
اگرچه بازار برندهای لوکس در هند هنوز نسبتاً کوچک است، اما به سرعت در حال گسترش است.
استل دیوید، مدیر بخش جنوب آسیا در Business France، توضیح داد که ارزش این بخش که در سال ۲۰۲۴ به ۱۱ میلیارد دلار بالغ میشد، تا سال ۲۰۳۰ سه برابر شده و به ۳۵ میلیارد دلار خواهد رسید.
علاوه بر این، اقتصاد هند هر ساله دهها هزار خانواده ثروتمند را به وجود میآورد.
این مصرفکنندگان به طور فزایندهای برای همه چیز، از ماشینهای لامبورگینی گرفته تا کیفهای لویی ویتون، هزینه میکنند.
در این زمینه، ابینای خاطرنشان کرد که «فروشگاههای لوکس که به دنبال یک کشور جدید هستند، تعداد افراد ثروتمند و ظهور طبقه متوسط را در نظر میگیرند» و افزود که «هند تمام الزامات را در این زمینه برآورده میکند».
با این حال، این فروشگاهها با واقعیت پیچیدهتری روبهرو هستند.

داخل گالری لافایت هنگام افتتاحیه آن در بمبئی
در حالی که خردهفروشان کالاهای لوکس که خبرگزاری فرانسه با آنها تماس گرفت از اظهار نظر خودداری کردند، تحلیلگران توضیح دادند که این امتناع نشان دهنده فقدان هرگونه نکته مثبتی در مورد بازاری است که به طور گسترده چالش برانگیز تلقی میشود.
آشوک سام، از دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم اقتصادی و تجاری فرانسه (ESSEC)، گفت: «آنها (فروشگاهها) دادههای بسیار کمی دارند که نشاندهنده سودآوری یا بازگشت سرمایه باشد.»
در آغاز این قرن، برندهای لوکس به هند به عنوان موتور رشد بعدی پس از چین نگاه میکردند. اما به گفته ابینای، یک ربع قرن بعد، بازار هنوز کوچک است.
مدیرعامل کامت کولبرت توضیح داد که اکثر برندهای لوکس بین یک تا سه فروشگاه در هند دارند، در حالی که در چین بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ فروشگاه دارند.
از دیدگاه او، شباهت واقعی بین این دو غول به «اندازه جمعیت» آنها محدود میشود و خاطرنشان میکند که هند فاقد «همگنی اجتماعی، زبانی و منطقهای» است که چین از آن برخوردار است.
استل دیوید، به نوبه خود، گفت که «هند در همان مرحله از توسعه نیست، بنابراین مقایسه بسیار دشوار است.»
اغلب، عوارض گمرکی بالا، مصرفکنندگان در هند را که توانایی خرید کالاهای لوکس را دارند، وادار میکند تا با ۳۵۰ دلار به دبی سفر کنند تا یک کیف دستی لوکس فرانسوی را ۴۰ درصد کمتر از قیمت آن در کشور خود خریداری کنند.
گاهی اوقات، عوارض گمرکی بالا، مصرفکنندگان هندی را که توانایی خرید کالاهای لوکس را دارند، وادار میکند تا با ۳۵۰ دلار به دبی سفر کنند تا یک کیف دستی لوکس فرانسوی را با قیمت کمتر خریداری کنند.
ویشال ماتور، ۴۶ ساله، تاجری که برای شرکت خانوادگیاش در بمبئی کار میکند، گفت: «ممکن است کسی حاضر باشد برای مهارت، سبک و برند هزینه کند. اما آیا منطقی است که فقط برای خرید در هند هزینه اضافی بپردازد؟ هرگز.»
با این حال، ابینایی به جنبه روشنتری اشاره کرد: تعهد هند و اتحادیه اروپا برای انعقاد یک توافقنامه تجارت آزاد تا پایان سال، که «به بازار جان تازهای میبخشد».
با این حال، کسب سود در هند نیازمند تفکر خلاق است. اگرچه برندهای اصلی پوشاک آماده خارجی در شهرهای بزرگی مانند دهلی نو، بمبئی و بنگلور، پایتخت فناوری، فروشگاه دارند، اما مد غربی هنوز در مقیاس محدودی در حال رواج است.
بسیاری از مردان در مناسبتهای خاص، کورتا سنتی میپوشند، در حالی که ساری همچنان محبوبترین لباس برای زنان است.
کارشناسان بازار میگویند برندهایی مانند لوبوتین، دیور، شانل و بولگاری با طراحان، برندها، ستارههای بالیوود و اینفلوئنسرهای محلی همکاری میکنند تا مصرفکنندگان محلی را جذب کنند.
از این منظر، دیوید بر «لزوم تطبیق با فرهنگ، سلیقهها و عادات مصرفی» تأکید کرد.
(خبرگزاری فرانسه)