تعریق: دریچه‌ای جدید به سوی درک شرایط سلامتی و تشخیص زودهنگام بیماری

به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که عرق حاوی نشانگر‌های زیستی متعددی مانند هورمون‌ها، گلوکز و الکترولیت‌ها است که امکان نظارت فوری بر شرایط مختلف سلامتی و تشخیص زودهنگام بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان، پارکینسون و آلزایمر را فراهم می‌کند.

دکتر دایان بوردن، شیمیدان تحلیلی در دانشگاه فناوری سیدنی و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «جمع‌آوری عرق بدون درد، ساده و غیرتهاجمی است و جایگزین جذابی برای تجزیه و تحلیل خون یا ادرار، به ویژه برای نظارت مداوم و فوری، محسوب می‌شود.»

او افزود که این فناوری برای هر کسی که از دستگاه‌های پوشیدنی مانند اپل واچ برای ردیابی ضربان قلب، شمارش گام‌ها یا فشار خون استفاده می‌کند، جالب است، زیرا داده‌های مهم و اضافی در مورد سلامت ارائه می‌دهد.

دستگاه‌های فعلی سنجش عرق

دستگاه‌هایی مانند برچسب گاتورید، یک برچسب پوشیدنی یکبار مصرف که با یک برنامه جفت می‌شود تا میزان تعریق و میزان دفع سدیم را تجزیه و تحلیل کند، ضمن ارائه توصیه‌های شخصی به کاربر، در حال حاضر در دسترس هستند.

این فناوری به ورزشکاران اجازه می‌دهد تا در طول تمرین، میزان از دست دادن الکترولیت را کنترل کنند یا قبل از مسابقات از عدم مصرف دارو‌های تقویت‌کننده عملکرد اطمینان حاصل کنند، در حالی که افراد دیابتی ممکن است در آینده از آن برای کنترل سطح گلوکز از طریق عرق به جای خون استفاده کنند.

پیشرفت‌های آینده: هوش مصنوعی و ریزحسگر‌ها

پیشرفت‌ها در الکترونیک کشسان منجر به توسعه‌ی پچ‌های شفاف و انعطاف‌پذیری شده است که به پوست می‌چسبند تا به طور مداوم عرق را جمع کنند.

با استفاده از هوش مصنوعی، این دستگاه‌ها می‌توانند الگو‌های شیمیایی پیچیده در عرق را تفسیر کرده و آنها را به شرایط فیزیولوژیکی خاص مرتبط کنند و هشدار‌های اولیه و بینش‌های سلامت شخصی‌سازی‌شده را ارائه دهند.

دکتر جنیس مک‌کالی، از دانشکده علوم دانشگاه تگزاس در سیدنی، گفت: «عرق یک مایع تشخیصی است که به اندازه کافی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. اندازه‌گیری علائم حیاتی متعدد و انتقال بی‌سیم داده‌ها، پتانسیل فوق‌العاده‌ای را برای مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه ایجاد می‌کند.»

تحقیق و چالش‌های پیش رو

محققان در تلاشند تا جنبه‌های فیزیولوژیکی عرق را درک کنند و دستگاه‌های حساسی را توسعه دهند که قادر به تشخیص نشانگر‌های زیستی ظریف مانند گلوکز و کورتیزول باشند.

در حالی که بیشتر تحقیقات هنوز در مرحله نمونه اولیه است، علاقه تجاری به این فناوری رو به افزایش است، با هدف دستیابی به دستگاه‌های پوشیدنی کم‌مصرف و ایمن برای انتقال داده که نظارت مداوم و شخصی‌سازی‌شده بر سلامت را فراهم می‌کنند.

بوردین گفت: «ما از آینده‌ای که در آن دستگاه پوشیدنی شما بتواند به شما بگوید چه زمانی سطح هورمون استرس شما بالا است، دور نیستیم و با نظارت بر آنها در طول زمان، می‌توان خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را ارزیابی کرد.»

این مطالعه در مجله تحلیل دارویی منتشر شده است.

منبع: مدیکال اکسپرس