به گزارش مجله خبری نگار، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری، طرح پسادکتری «سنتز درجای کامپوزیت سیلیسایدی نانوساختار MoSi₂-Ti₅Si₃ به روش سنتز احتراقی فعالشده مکانیکی (MASHS) و بررسی سینترینگ، ویژگیهای مکانیکی و رفتار اکسیداسیون نانوکامپوزیت حاصل» توسط کیان کسرائی، با راهنمایی سیدعلی طیبیفرد و حمایت مشترک بنیاد ملی علم ایران و پژوهشگاه مواد و انرژی، با موفقیت در محل پژوهشگاه به پایان رسید.
کیان کسرائی، پژوهشگر این طرح و دارنده دکترای مهندسی مواد از دانشگاه سمنان، گفت: مولیبدن دیسیلیساید به دلیل دمای ذوب بالا، چگالی کم و مقاومت مطلوب در برابر اکسیداسیون، مادهای مناسب برای کاربرد در دماهای بالا بهشمار میرود، اما محدودیتهایی در ویژگیهای مکانیکی مانند مقاومت به ضربه دارد.
وی ادامه داد: یکی از روشهای بهبود این خواص، ایجاد کامپوزیت با فاز تقویتکننده مشابه، مانند سیلیساید تیتانیم، است که از ترکیب شیمیایی نزدیک و خواص مکانیکی برتری برخوردار است.
وی افزود: در این پژوهش، با استفاده از روش نوین سنتز احتراقی فعالشده مکانیکی و فرآیند جرقهای پلاسما، کامپوزیت نانوساختار مولیبدن دیسیلیساید-سیلیساید تیتانیم با استحکام مکانیکی بالا و مقاومت مناسب به اکسیداسیون بهصورت چگال تولید شد. این ویژگیها، امکان استفاده از این ماده را در کاربردهای مهمی مانند المنتهای حرارتی کورهها، ذوب فلزات، ساخت قطعات مقاوم به حرارت، مشعلهای گازی، پوششدهی فلزات و اجزای توربینها فراهم میکند.
کسرائی با اشاره به اینکه شناختهشدهترین کاربرد این مواد، استفاده بهعنوان المنتهای حرارتی با نام تجاری سوپرکنتال است، گفت: دستیابی به دانش فنی تولید این کامپوزیتها با کیفیت بالا، نیاز صنایع داخلی به واردات این محصول را کاهش میدهد و گامی مؤثر در خودکفایی کشور در حوزه مواد پیشرفته خواهد بود.
وی تأکید کرد: تولید قطعات کامپوزیتی بر پایه مولیبدن دیسیلیساید با ویژگیهای بهینه، میتواند در صنایع ذوب و ریختهگری، ساخت کورهها، شیشهسازی و سایر بخشهای صنعتی مرتبط بهطور گسترده مورد استفاده قرار گیرد.