به گزارش مجله خبری نگار، رومن ناگوچف، مفسر مشهور فوتبال، در پادکست «قهرمانی» «لیگ برتر بیعدالتی»، رفتار آرام فابیو سلستینی، سرمربی تیم زسکا مسکو را توضیح داد. این مربی سوئیسی تابستان امسال هدایت تیم ارتش را بر عهده گرفت.
«این حس خودمه. من اسم دارم، به اندازه کافی پولدارم، تازه قهرمان شدم. زندگی جالبی دارم. من فقط ۴۷ سالمه، یه مرد جوونم. چرا باید... من سوئیسی هستم. در مجموع شاید دو لحظه استرسزا تو زندگیم داشتم؛ و این حس آرامش، به بازیکنها هم منتقل میشه. چی رو باید به سلستینی ثابت کنم؟ اون بازیکن تیم ملی سوئیسه، سالهاست که هست. فقط خیلی مهمه که این، این طرز فکر رو درک کنی. من همه چیز رو به همه ثابت کردم. من خوب بازی کردم، من یه بازیکن نسبتاً شناخته شده با استانداردهای سوئیس هستم. من تازه قهرمان سوئیس شدم؛ و بنابراین تو با این حس خودت، یه آدم ثروتمند و موفق، زندگی میکنی. من از گرسنگی نمیمیرم، من کاری رو که دوست دارم انجام میدم، اوه، من به زسکا دعوت شدم، این یه چالش جالبه، من میام.»
من فکر میکنم فردی با روان عادی و پایدار، عموماً در تمام دوران حرفهای خود اینگونه فکر میکند. وقتی شما به عنوان یک فرد جاافتاده، یک بازیکن فوتبال، حتی یک ستاره بزرگ، سعی میکنید که بدوید و نمیتوانید با خودتان کنار بیایید، طبیعتاً این به فوتبالیستها منتقل میشود و همه میگویند که باید اینطور باشد، این اصالت است و غیره. این کاملاً بیمعنی است. در واقع، همه اینها واقعاً مانع فوتبالیستها میشود. همه بازیکنانی که با مربیانی سر و کار داشتهاند که در حاشیه دیسکو دارند، همه آنها... وقتی این اتفاق دائماً و غیرقابل کنترل و ... میافتد، مانع میشود. هیچ چیز واقعی در این وجود ندارد. به سادگی این است که خود شخص نمیتواند خودش را کنترل کند. دیر یا زود این به تیم منتقل میشود، که خب، مانند یک تجسم میشود. تیمهایی هستند که به آنها کمک میکند، تیمهایی هستند که مانع آنها میشود. آنها جامها را بردند، بنابراین کمک میکند. همه چیز بسیار ساده است؛ و سلستینی دقیقاً همینطور است. او آمد، من یک الماس داشتم. من به سادگی الماس را به چهار هافبک تبدیل میکنم. بسته به موقعیت، نشان خواهم داد که کجا دیگر بازی کنم. ناگوچف در پادکست «لیگ برتر بیعدالتی» گفت: «و ما این را آموزش خواهیم داد.»