به گزارش مجله خبری نگار، پروفسور لری کنی، استاد فیزیولوژی و حرکت و رئیس دپارتمان استقامت انسان در دانشگاه پنسیلوانیا، در مصاحبهای با MedicalXpress در مورد این موضوع گفت: «تحقیقات نشان داده است که مردان و زنان در اوج جوانی میتوانند گرمای شدید را به طور مساوی تحمل کنند، اما توانایی زنان در تحمل دماهای بالا پس از سن خاصی کاهش مییابد.»
«انسانها به لطف مکانیسم تعریق کارآمدی که بدن را خنک میکند، میتوانند گرما و رطوبت بالا را برای مدت کوتاهی تحمل کنند. با این حال، وقتی محیطی که خیلی گرم و مرطوب است از تبخیر عرق جلوگیری میکند، دمای مرکزی بدن شروع به افزایش میکند و خطر گرمازدگی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در پنج سال گذشته بیش از ۵۵۰ آزمایش در آزمایشگاههای دانشگاه ما در این زمینه انجام شده است و نتایج نشان داده است که هیچ تفاوتی بین مردان و زنان جوان در توانایی آنها برای انجام کارهای اساسی روزانه در گرما وجود ندارد. با این حال، تفاوتهای جنسیتی در سنین میانسالی و بالاتر به یک عامل تأثیرگذار تبدیل میشود. زنان ۴۰ تا ۶۴ ساله به همان اندازه مردان بالای ۶۵ سال به گرما حساسیت نشان میدهند، در حالی که خطر تجربه عواقب جدی ناشی از گرمازدگی در زنان بالای ۶۵ سال بیشتر است.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد که مکانیسمهای بیولوژیکی زیربنایی این تفاوتهای جنسیتی هنوز به طور کامل شناخته نشدهاند و دانشگاه پنسیلوانیا در حال حاضر در تلاش است تا کشف کند که آیا تغییرات هورمونی مرتبط با یائسگی در کاهش تحمل گرما در زنان با افزایش سن نقش دارد یا خیر.