منافع مشترک تهران و واشنگتن برای رسیدن به یک توافق

به گزارش مجله خبری نگار، در یادداشت جدید این نشریه آمریکایی آمده است: در منطقه خاورمیانه که شهره به فراز و نشیب‌های غیرقابل پیش‌بینی است، تجدید احتمالی مذاکرات هسته‌ای آمریکا و ایران، برگ دیگری از داستان روابط این ۲ رقیب را رقم می‌زند. کمی بیش از ۲ هفته پیش، واشنگتن و تهران در بحبوحه جنگ اسرائیل و ایران که هزاران کشته و زخمی برجای گذاشت، ضربات بی‌سابقه‌ای را رد و بدل کردند. چنین چرخشی یک سؤال مهم و اساسی را مطرح می‌کند: آیا مقام‌های تهران و واشنگتن خواهان توافق هستند و آیا می‌توانند به آن دست یابند؟

به نظر می‌رسد هدف تهران از قطع همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) سیگنالی برای خروج از پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) باشد. از دیدگاه تهران، پیروی جمهوری اسلامی از هنجار‌های جهانی عدم اشاعه، برنامه هسته‌ای آن را از ضمانت‌هایی که در اختیار کشور‌های دیگر قرار داده می‌شود، برخوردار نکرده است.

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، بی درنگ این اقدام ایران را شاهدی دیگر بر سرکشی این کشور دانسته و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا را برای دور دیگری از حملات تحت فشار قرار خواهد داد.

نشنال اینترست معتقد است، با این حال، ترامپ توافق را ترجیح می‌دهد. ترامپ مایل است برای نشان دادن قدرت خود از زور استفاده کند، چیزی که می‌توان آن را نوعی توافق قهری توصیف کرد. احتمالاً او و برخی از مقام‌های ارشد محافظه‌کار آمریکایی دور جدید جنگ با جمهوری اسلامی را خطرناک و بی‌فایده می‌دانند.

بنابراین، اوضاع کنونی نشان‌دهنده تداوم وضع موجود است، هر چند که با توجه به عدم اطمینان موجود در مورد نحوه واکنش نقش‌آفرینان به اقدام‌های طرف مقابل، تمایل به استفاده از خشونت بیشتر است.

در ادامه این گزارش نشنال اینترست آمده است: اگر مذاکرات آمریکا و ایران به دلیل امتناع تهران از صرف نظر کردن از غنی‌سازی در برنامه هسته‌ای خود به شکست انجامد، نتانیاهو، واشنگتن را برای حملات بیشتر تحت فشار قرار خواهد داد. با توجه به عدم تمایل آشکار ترامپ برای متوقف کردن حمله غافلگیرانه تل آویو و ترجیح او در استفاده از زور به‌عنوان روشی برای دستیابی به توافق، به‌احتمال زیاد درگیری جدیدی رخ خواهد داد.

ایران نیز تحت فشار بیشتری برای ساخت سلاح هسته‌ای قرار خواهد گرفت. ایران دستکم می‌تواند به تهدید‌های خود در مورد خروج از ان پی تی عمل کرده و در نتیجه شفافیت پیرامون برنامه هسته‌ای خود را کاهش داده و حملات شدیدتری به مواضع اسرائیل و آمریکا در منطقه انجام دهد.

در پایان این گزارش عنوان شد: غیرمسئولانه است که فرض کنیم این حملات نیز مانند موشکباران فرماندهی مرکزی آمریکا (CENTCOM) در دوحه قطر، هماهنگ شده باشند. به همان اندازه غیرمسئولانه است که فرض کنیم حملات آمریکا و اسرائیل می‌تواند رفتار ایران را تغییر دهد. پذیرش یک حمله نظامی گسترده به ایران در صورت حرکت آن به سوی ساخت سلاح هسته‌ای و کارزار تغییر رژیم متعاقب آن نتیجه غیرقابل قبول چنین سیاستی است.

این امر به قیمت جان تعداد بی‌شماری از ایرانیان، اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها تمام خواهد شد. خطرات مرتبط با این سناریو باید هرگونه تلاش برای ازسرگیری جنگ را بی‌اعتبار کند. تهران و واشنگتن در دستیابی به توافق منافع مشترکی دارند و باید منافع متناقض اسرائیل در اعمال خشونت بیشتر را رد کنند.

در نهایت، بهترین راه برای جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای ایران، دستیابی به یک توافق از طریق مذاکره است. ترامپ کنترل امور را در دست داشته و این فرصت را دارد که ادعای صلح‌طلبی خود را اثبات کند.