به گزارش مجله خبری نگار/ایمنا و به نقل از روزنامه گاردین، دو سیاهچاله با جرمهایی به ترتیب حدود ۱۴۰ و ۱۰۰ برابر جرم خورشید، در رویدادی عظیم و کمسابقه با یکدیگر ادغام شدند و سیاهچالهای نهایی با جرمی نزدیک به ۲۲۵ برابر خورشید را پدید آوردند. این رویداد که با کد علمی GW۲۳۱۱۲۳ ثبت شده است، در نوامبر سال ۲۰۲۳ رخ داده، اما اطلاعات دقیق آن بهتازگی در کنفرانسهای علمی بینالمللی مطرح و منتشر شده است.
کشف این جرمهای کیهانی بزرگ، از آن جهت شگفتانگیز است که با مدلهای استاندارد تشکیل ستارگان و سیاهچالهها همخوانی ندارد. بر اساس نظریههای کلاسیک در اخترفیزیک، سیاهچالههایی با جرمی بیش از حدود ۶۰ برابر جرم خورشید نمیتوانند مستقیماً از فروپاشی یک ستاره منفرد به وجود آیند. از همینرو، پژوهشگران معتقدند این سیاهچالههای عظیم، احتمالاً در نتیجه ادغام چندین سیاهچاله کوچکتر در مراحل پیشین شکل گرفتهاند و رویداد اخیر، ادامهای از همین فرایندهای چندمرحلهای محسوب میشود.
نکته قابل توجه دیگر در مورد این ادغام، سرعت چرخش بسیار بالای سیاهچالههای درگیر است. مشاهدات نشان میدهند که این اجرام کیهانی با سرعتی نزدیک به حد نظری دوران برای سیاهچالهها در حال چرخش هستند؛ ویژگیای نادر که موجب شده دانشمندان با چالشهای جدیدی در زمینه درک تاریخچه شکلگیری، رفتار و ساختار این اجرام روبهرو شوند.
امواج گرانشی منتشرشده از این برخورد بزرگ، در واقع نوسانات بسیار ضعیفی در بافت فضا-زمان هستند که تنها بهوسیله فناوریهای فوقپیشرفته در رصدخانههای مخصوص مانند لایگو و ویرگو قابل تشخیصاند. گرچه شدت این امواج در هنگام رسیدن به زمین بسیار ناچیز است، اما دادههایی که این سیگنالها در خود دارند، اطلاعات بسیار باارزشی درباره رویدادهای پرانرژی و تحولات بنیادین کیهان در اختیار اخترفیزیکدانان قرار میدهند.
پژوهشگران، رویداد GW۲۳۱۱۲۳ را یکی از مهمترین اکتشافات در حوزه ادغام سیاهچالهها تاکنون میدانند، این کشف نهتنها درک ما از نحوه تشکیل سیاهچالههای فوقسنگین در مرکز کهکشانها را دگرگون میسازد، بلکه میتواند دیدگاههای فعلی در مورد روند تکامل کیهان و مرزهای شناختهشده فیزیک را نیز به چالش بکشد.