به گزارش مجله خبری نگار، آرنه اسلات، سرمربی لیورپول، به خبر مرگ دیوگو ژوتا، مهاجم قرمزها و تیم ملی پرتغال، و برادرش، آندره سیلوا، بازیکن پنافیل، واکنش نشان داد. این فوتبالیستها در یک تصادف جادهای در اسپانیا جان باختند.
«چه باید گفت؟ در چنین زمانی، وقتی شوک و درد اینقدر شدید است، اصلاً چه میتوان گفت؟ کاش میتوانستم کلمات مناسب را پیدا کنم، اما نمیتوانم.»
تمام چیزی که دارم، احساساتی است که میدانم بسیاری از مردم نسبت به این مرد و بازیکنی که بسیار دوستش داشتیم و خانوادهاش که بسیار برایشان اهمیت قائلیم، دارند. اولین افکار من، افکار یک مربی فوتبال نیست. افکار یک پدر، یک پسر، یک برادر و یک عمو است که به خانواده دیوگو و آندره سیلوا تعلق دارند و چنین فقدان غیرقابل تصوری را متحمل شدهاند.
میخواهم یک پیام ساده برایشان بفرستم: شما هرگز تنها نخواهید بود. بازیکنان، کادر فنی، هواداران باشگاه فوتبال لیورپول، همه با شما هستند و از آنچه امروز دیدهام، میتوان همین را در مورد کل خانواده فوتبال گفت. این فقط واکنشی به یک تراژدی نیست. بلکه واکنشی به مهربانی افراد درگیر و احترامی است که بسیاری برای این پسران به عنوان افراد و برای خانوادهشان به عنوان یک کل قائل هستند.
برای ما به عنوان یک باشگاه، این یک فقدان جبرانناپذیر است. دیوگو فقط بازیکن ما نبود. او بازیکن محبوب ما بود. او یک همتیمی، یک همکار، یک شریک بود و در تمام این نقشها، او خاص بود.
میتوانم چیزهای زیادی در مورد آنچه او به تیم ما آورد بگویم، اما حقیقت این است که هر کسی که بازی دیوگو را تماشا کرد، آن را دید. سختکوشی، اشتیاق، عزم، کیفیت بازی، گلها. هر چیزی که یک بازیکن لیورپول باید داشته باشد.
لحظاتی بود که همه نمیدیدند. مردی که هرگز به دنبال محبوبیت نبود، اما با این حال آن را پیدا کرد. نه دوست دو نفر، بلکه دوست همه. کسی که فقط با حضورش باعث میشد دیگران احساس خوبی داشته باشند. مردی که عمیقاً به خانوادهاش اهمیت میداد.
آخرین باری که با هم صحبت کردیم، به دیوگو به خاطر قهرمانی در لیگ ملتها تبریک گفتم و برایش در عروسی پیش رو آرزوی موفقیت کردم. از بسیاری جهات، تابستان فوقالعادهای برای دیوگو و خانوادهاش بود و دردناکتر از همه این بود که اینطور تمام شد.
وقتی برای اولین بار به باشگاه آمدم، یکی از اولین آهنگهایی که شنیدم، آهنگی بود که هوادارانمان به دیوگو تقدیم کرده بودند. من قبلاً با او کار نکرده بودم، اما فوراً فهمیدم که اگر هواداران لیورپول، که در طول این سالها بازیکنان بزرگ زیادی را دیدهاند، چنین شعار منحصر به فردی برای دیوگو دارند، به این معنی است که او ویژگیهای خاصی دارد.
اینکه ما این ویژگیها را در چنین شرایط وحشتناکی از دست دادهایم، چیزی است که هنوز با آن کنار نیامدهایم. به همین دلیل، ما به همه در باشگاه نیاز داریم که با هم باشند و از یکدیگر حمایت کنند. ما این را به دیوگو، آندره سیلوا، خانواده بزرگ آنها و خودمان مدیون هستیم.
وبسایت رسمی باشگاه مرسیسایدرز به نقل از اسلاتا نوشت: تسلیت من به همسر دیوگو، روتا، سه فرزند زیبایشان و والدین دیوگو و آندره سیلوا است. وقتی زمانش برسد، ما به دیوگو ژوتا ادای احترام خواهیم کرد، گلهایش را به یاد خواهیم آورد و آهنگی تقدیم به او خواهیم خواند. در عین حال، او را به عنوان یک فرد بینظیر به یاد خواهیم آورد و برای فقدانش سوگواری خواهیم کرد. او هرگز فراموش نخواهد شد. نام او دیوگو است