به گزارش مجله خبری نگار، حملات ایران به بندر حیفا به عنوان بزرگترین بندر تجاری رژیم صهیونیستی، تأثیرات عمیقی بر روی بازارهای تجاری و اقتصادی این کشور گذاشت. بندر حیفا که تأمینکننده بیش از ۶۵ درصد سوخت پالایششده اسرائیل است، با فعالیتهای کمرنگ و افزایش قیمتهای نجومی کالاها، با چالشهای جدی مواجه شده است. از جمله افزایش قیمت یک بطری آب به ۲۰ دلار که نشاندهنده بحران برآمده از این وضعیت است.
نتایج این حملات به وضوح برای رژیم صهیونیستی یک زنگ خطر بزرگ بود و هزینه گزاف رویارویی با ایران را به آنها گوشزد کرد. تحلیلگران اقتصادی هشدار دادهاند که ادامه این روند میتواند به کمبود شدید کالا و افزایش مستمر قیمتها منجر شود. با این حال، بدهی ۳۵۷ میلیارد دلاری اسرائیل و نسبت بالای آن به تولید ناخالص داخلی، این رژیم را در آستانه یک بحران جدی اقتصادی قرار داده است.
طرح کریدور IMEC که قرار بود اسرائیل را به مرکز ترانزیتی میان آسیا، اروپا و آفریقا تبدیل کند، حالا به برکت تحولات اخیر تا حد زیادی به ناکامی انجامیده است.
این طرح آمریکایی-صهیونیستی که با حمایت آمریکا و همکاری کشورهایی، چون عربستان، امارات و هند شکل گرفته بود، به دلیل حملات ایران و آسیب به بندر حیفا قابلیت اجرایی خود را از دست داده است.
رسانههای عبری زبان به شدت از ویرانیهایی که حملات اخیر بر جای گذاشتند، خبر میدهند. کشتیرانیها به این نتیجه رسیدهاند که بندر حیفا به یک منطقه پرریسک تبدیل شده و به همین دلیل بسیاری از شرکتهای حملونقل بینالمللی از جمله بزرگترین کشتیرانی دنیا، مرسک، به سرعت راه خود را به سمت بنادر دیگر تغییر دادند یا فعالیت تجاری خود را در این بندر متوقف کردند.
گفته میشود که حملات ایران به بندر حیفا، تمام معادلات استراتژیک رژیم صهیونیستی را تغییر داده و به تهدیدی جدی برای برنامههای اقتصادی آنها تبدیل شده است. نتانیاهو در تلاش بود تا با این کریدور، موقعیت ایران را در ترانزیت کالا و انرژی تضعیف کند، اما حملات ایران به وضوح نشاندهنده شکست این تلاشها بود.
در انتها، باید به قدرت بازرگانی و تجاری ایران اشاره کرد که میتواند با توسعه کریدورهای ترانزیتی خود از طریق همسایگان، به عنوان یک گزینه مطمئن و مقرونبهصرفه برای سرمایهگذاران و بازرگانان بینالمللی در اوراسیا مطرح شود.
با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران که تاریخ ۲۰۰۰ ساله با شاهراه تجاری راه ابریشم دارد، این کشور میتواند به یک بازیگر موثر در عرصه تجارت جهانی تبدیل گردد و تصاحب دروازه ارتباطی آسیا و اروپا را در دست بگیرد.
با این حال، پیروزی ایران در این نبرد ژئوپلیتیکی نه تنها به معنای آسیب به رژیم صهیونیستی است بلکه تضمینی برای برقراری یک سیستم تجاری قابل اعتماد و پایدار در آینده خواهد بود و به نظر کارشناسان، پیروزی نهایی ایران بر محور صهیونیستی-آمریکا، امنیت اقتصادی ایران را برای ۵۰ سال آینده تضمین میکند.
به گفته کریم نائینی، کارشناس حملونقل و ترانزیت، پایان دادن به پروژه آیمک، تنها از مسیر موشک و مقاومت نمیگذرد. ایران باید نشان دهد که در کنار توان نظامی، در حوزه اقتصادی و ترانزیتی نیز قدرتی اثرگذار است.
این کارشناس تصریح کرد که هر چه مسیرهای ترانزیتی ایران فعالتر شوند، موقعیت رژیم صهیونیستی برای تصاحب دروازه ارتباطی آسیا و اروپا تضعیف خواهد شد؛ و این یعنی پیروزی در نبردی بیصدا، اما سرنوشتساز.
کارشناس ژئوپلتیک صدرا محمدی عنوان کرد که آمریکا قصد دارد رژیم جعلی صهیونیستی را به عنوان نائب خود در منطقه غرب آسیا معرفی کند و این رژیم را به کانون ترانزیتی، انرژی و تجاری سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا تبدیل کند که در این راه هیچ به جز منافع خودش، برایش اهمیت ندارد.
محمدی افزود: ایران به عنوان چهارراه ترانزیتی جهان که قدمتی چند هزار ساله از جمله راه ابریشم و تجارت دها هزار بازرگان هندی و شرق آسیایی در کریدور شمال-جنوب عبوری از ایران دارد، همواره کانون تجارت و اقتصاد بینالمللی بوده است.
این کارشناس تصریح کرد که جنگ ایران با رژیم صهیونیستی در واقع جنگ با خود آمریکا است که مانع از گرفتن نقش بیبدیل ایران در تجارت جهانی شود و به قول معروف، «در یک اقلیم دو سلطان نگنجد»؛ بنابراین درگیری ایران با آمریکا چه به صورت مستقیم چه به صورت غیرمستقیم ادامهدار خواهد بود و تاریخ نشان داده است که ملت ایران، همواره ملت پیروز بودهاند.