۴ دهه پیش همین روز‌ها را گذرانده‌ایم

به گزارش مجله خبری نگار، صدای انفجار در انتهای کوچه صیرفی‌پور، همه معادلات را برهم زد. انفجاری که نه‌تنها فضای یک محله را در خود بلعید، بلکه سیر روایت بسیاری از افراد را نیز تغییر داد؛ همان‌هایی که تا دیروز در خیابان‌ها و رسانه‌هایشان علیه یک مرد شعار می‌دادند، حالا با بغض و اندوه، در سوگ شهادتش مقاله می‌نوشتند. صدایشان دیگر آن صدای پرخاشگر با شعار چماق‌به‌دست نبود، بلکه زمزمه‌هایی بود آمیخته با تردید، تاثر و تجدیدنظر.

این نخستین بار نیست که یک حادثه تروریستی، جامعه ایران را در بهت و حیرت فرو می‌برد. ۴۴ سال پیش دفتر حزب جمهوری اسلامی در پی بمب‌گذاری توسط سازمان مجاهدین خلق منفجر شد و ۷۲ تن از اعضای ارشد نظام به شهادت رسیدند. در صدر آنان، آیت‌الله سیدمحمد حسینی بهشتی قرار داشت؛ مردی که بسیاری او را نفر دوم انقلاب و مغز متفکر نظام نوپا می‌دانستند.

در آن زمان، ایران از هر سو تحت فشار بود. از یک‌سو، گروه‌های تروریستی و تجزیه‌طلب در داخل کشور آشوب می‌کردند و از سوی دیگر، جنگی تمام‌عیار از سوی رژیم بعث عراق آغاز شده بود. همزمان رسانه‌های بین‌المللی، با تیتر‌هایی پررنگ، از ضعف و فروپاشی قریب‌الوقوع نظام تازه‌تأسیس جمهوری اسلامی سخن می‌گفتند.

کارشان تمام شده

روزنامه نیویورک تایمز در تحلیلی نوشت: «این حادثه ضربه‌ای سنگین به حکومت اسلامی ایران وارد کرد.» و روزنامه لموند فرانسه نیز در گزارش خود نوشت: «ترور آیت‌الله بهشتی و یارانش، لرزه‌ای بر پیکره نظام نوپای ایران انداخت.»، اما برخلاف پیش‌بینی‌ها، نه‌تنها پایه‌های نظام فرو نریخت، بلکه از دل آن خاکستر، انسجامی نو پدید آمد؛ انسجامی که با خون شهدا آبیاری شد و به حرکت ادامه داد.

خدای امسال همان خدای سال ۶۰ است

حال و هوای امروز ما هم بعد از ترور سرداران و سرلشکران نظامی و دانشمندان هسته‌ای شبیه به همان دوران است، اما رهبر انقلاب آیت‌الله خامنه‌ای در سال ۱۴۰۱ گفتند که «خدای امسال همان خدای سال ۶۰ است.»

با گذشت بیش از چهار دهه، باز هم حوادثی مشابه، ما را به تأمل وامی‌دارد. در میان غبار فضای رسانه‌ای، گاهی حقیقت‌ها گم می‌شوند، چهره‌ها تحریف می‌گردند، و قضاوت‌ها بر پایه احساس و هیاهو شکل می‌گیرند. اما گویی تاریخ، با تمام تلخی‌هایش، درس‌هایی ماندگار به همراه دارد: آن‌که در مسیر مردم و حقیقت گام برمی‌دارد، حتی پس از شهادتش هم زبان‌ها را به تحسین و دل‌ها را به اندوه وا‌می‌دارد.

امروز نیز که همه به دنبال به تصویر کشیدن تفرقه میان جامعه و ایجاد چند قطبی بودند با شکست مواجه شدند چرا که بعد از حمله رژیم صهیونیستی انسجام مردم همانند دوران دهه ۶۰ شد دورانی که هم با دشمن خارجی می‌جنگیدیم و هم با منافقین داخلی، اما در نهایت مردم انقلاب را خواستند و منافقین آواره و صدام هم اعدام شد.