تأخیر در خواب REM می‌تواند نشانه اولیه بیماری آلزایمر باشد

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان اخیراً نشان داده‌اند که هم کیفیت و هم کمیت خواب می‌تواند بر خطر ابتلا به بیماری آلزایمر تأثیر بگذارد. این مطالعه نشان می‌دهد افرادی که ورود به مرحله رویا دیدن در خواب، که به عنوان حرکت سریع چشم (REM) شناخته می‌شود، به طور قابل توجهی طولانی‌تر طول می‌کشد، ممکن است علائم اولیه این بیماری را تجربه کنند.

خواب REM پس از سه مرحله خواب غیر REM رخ می‌دهد که هر کدام عمیق‌تر از قبلی است. این چهار مرحله بسته به سن، ۹۰ دقیقه یا بیشتر طول می‌کشند و یک فرد ممکن است در یک شب معمولی چهار یا پنج بار آنها را طی کند. افراد مسن‌تر برای رسیدن به REM به زمان بیشتری نیاز دارند.

در طول خواب REM، مغز خاطرات، به ویژه خاطرات عاطفی را پردازش می‌کند و آنها را در حافظه بلندمدت قرار می‌دهد.

یو لنگ از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو گفت: «تأخیر در خواب REM، توانایی مغز در تثبیت خاطرات را مختل می‌کند و در فرآیندی که یادگیری و حافظه را تسهیل می‌کند، اختلال ایجاد می‌کند.» «اگر مقدار کافی از آن وجود نداشته باشد یا به تأخیر بیفتد، می‌تواند منجر به افزایش سطح هورمون استرس کورتیزول شود. این می‌تواند به هیپوکامپ مغز، ساختاری حیاتی برای تثبیت حافظه، آسیب برساند.»

محققان ۱۲۸ نفر با میانگین سنی ۷۰ سال را از بخش مغز و اعصاب بیمارستان دوستی چین و ژاپن در پکن مورد بررسی قرار دادند. نیمی از آنها به بیماری آلزایمر مبتلا بودند و حدود یک سوم آنها اختلال شناختی خفیف، که پیش درآمد رایج آلزایمر است، داشتند. بقیه توانایی‌های شناختی طبیعی داشتند.

شرکت‌کنندگان در این مطالعه یک شب را در یک کلینیک خوابیدند تا محققان بتوانند فعالیت مغز، حرکت چشم، ضربان قلب و تنفس آنها را اندازه‌گیری کنند. ردیاب‌های تناسب اندام می‌توانند برخی از این اطلاعات را ثبت کنند، اما دقت کمتری دارند.

محققان شرکت‌کنندگان را به دو گروه خواب REM زودهنگام و دیرهنگام تقسیم کردند. به طور متوسط، گروه زودهنگام کمتر از ۹۸ دقیقه پس از به خواب رفتن وارد خواب REM شدند، در حالی که گروه دیرهنگام بیش از ۱۹۳ دقیقه پس از به خواب رفتن وارد خواب REM شدند.

افراد مبتلا به آلزایمر بیشتر احتمال داشت که خواب REM با تأخیر داشته باشند و سطح بالاتری از دو پروتئین سمی، آمیلوئید و تاو، که در افراد مبتلا به این بیماری یافت می‌شود، در آنها وجود داشت.

افرادی که خواب REM آنها با تأخیر همراه بود، ۱۶٪ آمیلوئید بیشتر و ۲۹٪ تائو بیشتر نسبت به افرادی که خواب REM زودهنگام داشتند، داشتند. آنها همچنین ۳۹٪ کمتر پروتئین سالمی به نام فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) داشتند که در بیماری آلزایمر کاهش می‌یابد.

لنگ گفت: «مطالعات آینده باید اثرات دارو‌های خاصی را که بر الگو‌های خواب تأثیر می‌گذارند، بررسی کنند، زیرا ممکن است بر پیشرفت بیماری تأثیر بگذارند.»

ملاتونین می‌تواند خواب REM را افزایش دهد و مطالعات روی موش‌ها نشان داده است که تجمع تاو و آمیلوئید را کاهش می‌دهد. سایر دارو‌هایی که با مسدود کردن یک ماده شیمیایی که خواب REM را سرکوب می‌کند، بی‌خوابی را درمان می‌کنند نیز نشان داده‌اند که سطح تاو و آمیلوئید را کاهش می‌دهند.

افرادی که نگران خطر ابتلا به آلزایمر هستند باید عادات خواب سالمی را تمرین کنند که انتقال از خواب سبک به خواب REM را آسان‌تر می‌کند. دانتائو پنگ، یکی از نویسندگان این مطالعه از بیمارستان دوستی چین و ژاپن در پکن، گفت: «این شامل درمان بیماری‌هایی مانند آپنه خواب و اجتناب از مصرف بیش از حد الکل است که هر دو می‌توانند چرخه خواب سالم را مختل کنند.» «بیمارانی که دارو‌های ضد افسردگی و آرام‌بخش خاصی مصرف می‌کنند که خواب REM را کوتاه می‌کنند، در صورت نگرانی از آلزایمر باید نگرانی‌های خود را با پزشک خود در میان بگذارند.»

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.