به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جدید نشان داده است که دانشمندان میتوانند با مقایسه انگشت اشاره و حلقه یک زن، لاغر یا از نظر فیزیکی متناسب بودن او را تشخیص دهند.
به گزارش دیلی میل، بر اساس این مطالعه، زنانی که انگشت اشاره آنها کوتاهتر از انگشت حلقهشان است، احتمالاً قویتر هستند.
محققان نسبت انگشت (نسبت ۲D:۴D) که تفاوت طول بین انگشت اشاره و انگشت حلقه است (با تقسیم طول انگشت اشاره در یک دست مشخص بر طول انگشت حلقه در همان دست محاسبه میشود) و ارتباط آن با قدرت عضلانی را بررسی کردند.
طول انگشت معمولاً از سمت کف دست (شکمی) از وسط چین پایینی (جایی که انگشت به دست متصل میشود) تا نوک انگشت اندازهگیری میشود.
نسبت کمتر ۲D:۴D (داشتن انگشت اشاره کوتاهتر از انگشت حلقه) در واقع نشان دهنده افزایش قرار گرفتن در معرض تستوسترون در رحم است.
در آزمایشها، محققان دریافتند زنانی که نسبت ۲D:۴D پایینتری دارند، نسبت به زنانی که نسبت ۲D:۴D بالاتری دارند، قدرت گرفتن اجسام بیشتری دارند.
این مطالعه جدید توسط محققان گروه انسانشناسی تکاملی در دانشگاه وین در اتریش انجام شده و در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.
قابل توجه است که نسبت ۲D:۴D در واقع با قدرت مردانه مرتبط است، اما ارتباط آن با قدرت زنانه همچنان مرموز است، آنها ادعا میکنند.
کاترین شفر، نویسندهی این مطالعه، به دیلی میل گفت: «نسبت پایین ۲D:۴D و قرار گرفتن در معرض تستوسترون بالا در دوران بارداری با قدرت گرفتن بیشتر در بزرگسالی مرتبط است و این موضوع مدتی است که برای مردان نشان داده شده است و اکنون میتوانیم همین مکانیسم را برای زنان نیز نشان دهیم.»
این تیم تحقیقاتی نسبت انگشتان و قدرت گرفتن دست ۱۲۵ زن سالم ۱۹ تا ۳۱ ساله را از منطقهای دورافتاده در اتریش اندازهگیری کردند.
قدرت گرفتن دست با استفاده از دینامومتر، یک دستگاه گیرنده که اغلب برای آزمایشهای پزشکی معمول قدرت گرفتن بیمار استفاده میشود، اندازهگیری شد.
قدرت کم گرفتن اشیا در دست، از قبل با افزایش شدت طیف وسیعی از بیماریهای مزمن، از جمله بیماریهای قلبی عروقی و بیماری انسدادی مزمن ریوی مرتبط بوده است.
در همین حال، نسبت ۲D:۴D با استفاده از اسکنر قابل حمل CanoScan LiDE ۲۰۰ در اندازه A۴ اندازهگیری شد.
در مجموع، محققان «ارتباط واضحی» بین نسبت پایین انگشت دوم به چهارم و قدرت گرفتن دست در زنان یافتند.
به عبارت دیگر، انگشت حلقه بلندتر از انگشت اشاره (و در نتیجه قرار گرفتن در معرض تستوسترون بیشتر قبل از تولد در رحم) با قدرت گرفتن دست و در نتیجه تناسب اندام عضلانی مرتبط بود.
محققان میگویند که عوامل مخدوشکنندهی بالقوهای مانند سن، محیط، نژاد و ورزش را که میتوانستند بر این ارتباط تأثیر بگذارند، در نظر گرفتهاند.
سونجا ویندهاگر، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «ما معتقدیم که این یک نشانگر زیستی قابل اعتماد و بهترین نشانگر زیستی غیرتهاجمی است که میتوانیم برای مطالعه انسانها به طور کلی، به ویژه از دیدگاه گذشتهنگر، از آن استفاده کنیم.» «به دلایل اخلاقی، امکانات تجربی در این زمینه بسیار محدود است.»
شایان ذکر است که در حال حاضر مطالعات متعددی در مورد چگونگی ارتباط عوامل مختلف با نسبت ۲D:۴D انجام شده است. اوایل امسال، محققان در اسکاندیناوی دریافتند که افراد گرسنه با نسبت پایین ۲D:۴D «انتخابهای غذایی مردانهتری» دارند.
محققان دانشگاه سوانسی همچنین امسال دریافتند که کودکانی که از مادرانی با درآمد بالاتر از حد متوسط متولد میشوند، نسبت ۲D:۴D کمتری دارند.