به گزارش مجله خبری نگار، محققان دریافتند که هر پاسخ نادرست در آزمون شناسایی ۱۶ رایحه با ۶٪ افزایش خطر مرگ ناشی از همه علل در طول شش سال و ۵٪ افزایش خطر در طول ۱۲ سال مرتبط بود.
قویترین ارتباطها در مرگهای مرتبط با بیماریهای نورودژنراتیو، بیماریهای قلبی عروقی و بیماریهای تنفسی مشاهده شد.
این مطالعه، زوال عقل را به عنوان مهمترین عامل در توضیح ارتباط بین از دست دادن حس بویایی و افزایش مرگ و میر شناسایی کرد و گفت که این عامل در حدود یک چهارم از خطر مشاهده شده نقش دارد. ضعف عمومی (یا شکنندگی) و سوء تغذیه نیز نقش مهمی در این رابطه داشتند.
اینگرید اکستروم، استادیار مرکز تحقیقات پیری (ARC)، گروه علوم اعصاب و مراقبتهای اجتماعی، و یکی از محققان این مطالعه میگوید: «یافتههای ما نشان میدهد که بو فقط یک عملکرد حسی نیست، بلکه دریچهای به سلامت کلی و انعطافپذیری در دوران پیری است.» «آزمایش بویایی میتواند به شناسایی افرادی که در معرض خطر بیشتر زوال شناختی و جسمی هستند، مدتها قبل از بروز سایر علائم، کمک کند.»
این مطالعه نقش بو را به عنوان یک نشانگر زیستی حیاتی، اما کمتر مورد استفاده قرار گرفته، در مراقبتهای بهداشتی برجسته میکند. کارشناسان خواستار گنجاندن گستردهتر آزمایشهای بویایی در ارزیابیهای روتین سلامت سالمندان، در کنار غربالگریهای بینایی و شنوایی هستند.
با توجه به اینکه جمعیت جهان همچنان در حال پیر شدن است، این یافتهها نشان میدهد که میتوان از آزمایشهای بویایی ساده برای پشتیبانی از استراتژیهای مداخله زودهنگام و بهبود پیامدهای بلندمدت سلامت در بزرگسالان مسن استفاده کرد.
منبع: مدیکال اکسپرس