به گزارش مجله خبری نگار، مادرید - بیست سال پیش، اسپانیا قانونی را برای مبارزه با خشونت علیه زنان تصویب کرد، اما با وجود این قانون پیشگامانه، حملات و رفتارهای مردانه ادامه دارد و فعالان فمینیست آنچه را که بی عملی و سکوت مردان میدانند، محکوم میکنند.
آلتامیرا گونزالو، وکیل و کنشگر، توضیح میدهد که قانون مبارزه با خشونت مبتنی بر جنسیت، که در ژانویه ۲۰۰۵ به اجرا درآمد، «نه تنها با هدف مجازات رفتار خشونت آمیز مردان نسبت به شریک زندگی خود، بلکه تضعیف ساختار مردسالارانه جامعه را نیز هدف قرار داده است.»
این وکیل که روز پنجشنبه در مادرید جایزه برابری را از کانون وکلای اسپانیا به همراه استفان پابونو و آنتوان کامو، وکلای فرانسوی ژیزل بلکو فرانسوی، دریافت کرد، گفت: «این قانون «اولین قانون اروپایی است که اقدامات مختلفی را برای تغییر آموزش، سیستم بهداشتی و پیامها در تبلیغات، یعنی جنبههای مختلف زندگی که منعکس کننده نابرابری بین زن و مرد است، گنجانده است.»
این زن هفتاد ساله که سالها توسط شوهرش و دهها مردی که به صورت آنلاین استخدام کرده بود، مورد سوء استفاده قرار گرفت و مورد تجاوز قرار گرفت، در پایان سال ۲۰۲۴ به یک نماد فمینیستی جهانی تبدیل شد، به ویژه به دلیل امتناع از محاکمه متجاوزان خود در آوینیون پشت درهای بسته، تا «شرم» از قربانی به مجرم دیگر منتقل شود.
در اسپانیا، قتل آنا اورانتس به ویژه باعث افزایش آگاهی در مورد خشونت علیه زنان شد. این زن که در سن شصت سالگی توسط شوهر سابقش زنده زنده سوزانده شد، در سال ۱۹۹۷ چندین بار خشونت را در تلویزیون به مقامات و مردم گزارش داده بود.
چند سال بعد، پارلمان به اتفاق آرا قانونی را تصویب کرد که الهام بخش سایر کشورها بود و برای اولین بار خشونت مبتنی بر جنسیت را به عنوان نقض حقوق بشر طبقه بندی کرد.
- "ویروس" -
این قانون زرادخانه کاملی از ابزارهای حفاظتی، از جمله دادگاههای تخصصی، رویههای قانونی که حتی در صورت عدم شکایت قربانی وضع میشود، کمک حقوقی رایگان، دستبندهای الکترونیکی برای جلوگیری از نزدیک شدن متجاوز به قربانی خود، و رویههای اسکان اضطراری برای قربانیان را پیش بینی میکند.
همه این اقدامات به کاهش تعداد زنان کشی در کشور کمک کرده است: در سال ۲۰۲۴، ۴۸ زن توسط شوهران یا شرکای سابق خود کشته شدند که کمترین تعداد از زمان آغاز سرشماری در سال ۲۰۰۸ است. در آن سال، این رقم رکورد ۷۶ قتل زنان بود.
مانوئلا کارمنا، قاضی سابق و شهردار مادرید بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، میگوید که برای کارگران میدانی اسپانیایی، صرف وقوع یک جرم "غیرقابل قبول" است.
او توضیح میدهد: «قانون به دنبال انجام کارهای زیادی برای محافظت از زنان بوده است، اما هنوز کارهای زیادی با مردان وجود دارد که بر رفتار نفرت انگیز مردانه آنها تمرکز میکند. آنها باید عمل کنند و مواضع خود را محکوم کنند.»
بر اساس اظهارات اخیر آنا ردوندو، وزیر برابری در دولت به ریاست پدرو سانچز، سوسیالیست، جامعه اسپانیا هنوز از "مردانگی فوق العاده" رنج میبرد، با توجه به اینکه این مشکل "مانند یک ویروس در جامعه است و در شبکههای اجتماعی گسترش مییابد".
خود نخست وزیر اخیرا به بی عملی مردان اشاره کرده است. او در مراسمی به مناسبت بیستمین سالگرد تصویب قانون علیه خشونت مبتنی بر جنسیت گفت: «سکوتی وجود دارد که ما هنوز باید آن را بشکنیم، به ویژه امروز: سکوت مردان.»
"تجاوز به ژیزل بلیکو سالها در زیر چه لایه سکوت پنهان بود؟ چند نفر میدانستند و ساکت ماندند؟»
– خشونت جدید –
آلتامیرا گونزالو، که همچنین عضو دیده بان ملی مبارزه با خشونت مبتنی بر جنسیت است، میگوید خشونت جنسی در اسپانیا کمتر گزارش شده است.
این وکیل، مانند بسیاری از فعالان فمینیستی، از محکومیت لوئیس روبیالس، رئیس سابق فدراسیون فوتبال اسپانیا، که به دلیل تجاوز جنسی به دلیل بوسیدن اجباری دهان جنی هرموسو تنیس باز جریمه شد، عمیقا تلخ است.
اما این وکیل معتقد است که این قانون "خوب است، زیرا به بیش از سه میلیون زن اجازه میدهد حوادث را گزارش دهند و از وضعیت خشونت آمیز خارج شوند. "
بیست سال بعد، مقامات اسپانیایی همچنان به گسترش متن ادامه میدهند تا اشکال جدیدی از خشونت مانند خشونت دیجیتالی، اقتصادی یا غیرمستقیم (مبتنی بر خشونت تحمیل خشونت به کودکان برای رنج کشیدن مادر) را شامل شود.
(خبرگزاری فرانسه)