به گزارش مجله خبری نگار، این وضعیت اکنون با تغییرات ژنتیکی متمایز در DNA بیماران مرتبط دانسته شده است و اولین شواهد قوی را ارائه میدهد که نشان میدهد ژنهای ارثی بر خطر ابتلا به سندرم خستگی مزمن (CFS) که به عنوان آنسفالومیلیت میالژیک (ME) نیز شناخته میشود، تأثیر میگذارند.
دانشگاه ادینبورگ یک مطالعه پیشگامانه با تجزیه و تحلیل DNA بیش از ۱۵۰۰۰ بیمار انجام داد و هشت نشانگر ژنتیکی متمایز را در افراد آلوده شناسایی کرد که با سیستم ایمنی و عصبی مرتبط هستند. برخی از این نشانگرها نشان دهنده نحوه پاسخ بدن به عفونت هستند و شروع علائم شایع پس از عفونت را توضیح میدهند.
پروفسور کریس پونتینگ، سرپرست پروژه، میگوید این سیگنالهای ژنتیکی همچنین توضیح میدهند که چرا بیماران درد را تا این حد شایع تجربه میکنند و این کشف را «زنگ بیدارباشی» مینامد که درک جدیدی از علل بیماری ارائه میدهد.
به گفته سونیا چوداری، مدیرعامل شرکت «اقدام علیه خستگی مزمن» و یکی از نویسندگان این مطالعه، یافتهها نشان میدهد که ژنتیک نقش کلیدی در این بیماری دارد و به بیماران اعتبار بیشتری میبخشد و انگ اجتماعی را کاهش میدهد.
چادری معتقد است که این مطالعه، بحث علمی را از کمبود دانش در مورد علل بیماری به تعیین اهداف تحقیقاتی روشن تغییر میدهد و او امیدوار است که این امر به بهبود تشخیص و درمان در آینده کمک کند.
شایان ذکر است که تعداد افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن تقریباً ۶۷ میلیون نفر در سراسر جهان تخمین زده میشود و شیوع آن در بین زنان بیشتر است، اگرچه علت دقیق آن هنوز ناشناخته است.
علائم شامل درد، گیجی و کمبود شدید انرژی است، علائم پس از کمترین فعالیت جسمی یا روحی بدتر میشوند و زندگی را برای بیماران بسیار دشوار میکنند.
منبع: دیلی میل