به گزارش مجله خبری نگار، این توسط کارشناسان دانشگاه فدرال خاور دور روسیه پشتیبانی میشود.
این تکنیک با موفقیت در طول یک سفر زیست محیطی در فدرال رزرو کامچاتکا جنوبی به کار گرفته شد و در قطب شمال و جاهای دیگر در حال آزمایش است. تیمها و داوطلبان نظارت بر محیط زیست میتوانند از این فناوری به صورت رایگان برای جمع آوری سریعتر زباله در مناطق دورافتاده با مشکلات لجستیکی استفاده کنند.
شبکه عصبی تصاویر هوایی خطوط ساحلی را تجزیه و تحلیل میکند و زبالهها را به شش نوع طبقه بندی میکند: تورهای ماهیگیری، آهن، لاستیک، پلاستیک بزرگ، بتن و چوب. دقت طبقه بندی بیش از ۸۰ ٪ است. شبکه عصبی مختصات محل زباله را روی نقشه تعیین میکند و ترکیب و وزن آن را نشان میدهد. این دادهها به محاسبه اندازه تیم انسانی مورد نیاز و مقدار تجهیزات مورد نیاز برای تمیز کردن کمک میکند.
این تکنیک در طول سفرهای اکتشافی در ذخیره گاه کرونوتسکی و ذخیره گاه کامچاتکا جنوبی مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از شبکه عصبی، کارشناسان دریافتند که بیشتر آلودگی سواحل از بسته بندیهای پلاستیکی (۳۳ تا ۳۹ درصد) و زبالههای ماهیگیری صنعتی (۲۷ تا ۲۹ درصد) ناشی میشود. به گفته کارشناسان، تمیز کردن ساحل به تیمی متشکل از ۲۰ داوطلب، دو کامیون کمپرسی، دو دوچرخه چهارچرخ و یک بولدوزر جلو نیاز دارد. به لطف استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و شبکه عصبی، پنج تن زباله چهار برابر سریعتر از روشهای سنتی تمیز شد.
در سال ۲۰۲۵، این فناوری قرار است در پارکهای ملی و سایر ذخایر در خاور دور و قطب شمال مورد استفاده قرار گیرد. حذف زباله از این مناطق به دلیل دشواری دسترسی فرآیندی بسیار پیچیده است. این فناوری به برنامه ریزی بهتر عملیات پاکسازی زباله در این مناطق کمک خواهد کرد.
این تکنیک را میتوان برای تشخیص انواع دیگر زبالهها آموزش داد. کد توسعه در دسترس است و به نفع همه منتشر شده است. میتوان آن را در سطح جهانی برای نظارت بر انواع مختلف زبالهها استفاده کرد. همچنین میتوانید در وب سایت شرکت اطلاعات بیشتری در مورد پروژه کسب کنید.
منبع: Yandex