به گزارش مجله خبری نگار، چنگائو لیو از دانشگاه فنی دانمارک گفت که این آزمایش نشان داد که فیزیک کوانتومی با فیزیک کلاسیک متفاوتتر از آن چیزی است که بسیاری از ما فکر میکنیم. شاید حتی ۱۰۰ سال پس از کشف آن، ما هنوز فقط نوک کوه یخ را میبینیم.
لیو و همکارانش بر حالت گرینبرگر-هورن-زیلینگر (GHZ) تمرکز کردند که به ذرات کوانتومی اجازه میدهد تا بیش از ۳۰ سال در فواصل دور در هم تنیده بمانند. در سادهترین فرضیه گیگاهرتز، سه مولکول به عنوان یک رابطه خاص که ما را قادر میسازد با تعامل با دو مولکول دیگر چیزی در مورد یک مولکول بدانیم.
لیو و همکارانش میخواستند فرضیه شدیدتری نسبت به این پارادوکس کوانتومی ایجاد کنند. به طور خاص، آنها میخواستند حالتهای فوتونها یا ذرات نور را کشف کنند که رفتارهای آنها در آزمایش گیگاهرتز بسیار متفاوت از ذرات کاملا کلاسیک است.
محاسبات نشان داد که فوتونها باید در حالتهای کوانتومی آنقدر پیچیده باشند که به نظر میرسد در ۳۷ بعد وجود دارند. همانطور که مکان ما را میتوان در هر لحظه برای سه بعد فضایی و یک بعد زمانی تعیین کرد، وضعیت هر فوتون را میتوان با ۳۷ صفت توصیف کرد.
محققان این ایده را با تبدیل نسخه چند بعدی حالت GHZ به یک سری پالسهای نوری بسیار منسجم، از نظر رنگ و طول موج بسیار برابر، که میتوانند کنترل کنند، آزمایش کردند.
حالت کدگذاری شده با نور و اندازه گیری آن توسط همان ریاضیات فیزیک کوانتومی کنترل میشود. بنابراین، آزمایش ما میتواند برخی از غیرمعمولترین اثرات را در دنیای کوانتومی ایجاد کند.
وی افزود که این نوع "مدل سازی کوانتومی" از نظر فنی بسیار پیچیده است و نیاز به ابزار دقیق بسیار پایدار و بسیار کالیبره شده دارد.
پروفسور اوتفرید گون از دانشگاه زیگن در آلمان گفت که این یافته هنوز هم میتواند در صد سال آینده مرتبط باشد. وی افزود که تحقیقات جدید در درک چگونگی استفاده حالتهای کوانتومی از نور و اتمها در پردازش اطلاعات، به عنوان مثال، در محاسبات کوانتومی مفید است.
لیو گفت که تحقیقات آینده بر چگونگی سرعت بخشیدن به محاسبات با رمزگذاری اطلاعات در حالتهای کوانتومی مشابه آنچه در این آزمایش ۳۷ بعدی به دست آمده است، متمرکز خواهد شد.
منبع: Naukatv