به گزارش مجله خبری نگار، مجله شیمی اوراسیا خاطرنشان میکند که استفاده از این ماده همه شاخصها را به سطح اولیه خود باز میگرداند.
به گفته دانشمندان، سطح تابش طبیعی از ۵ تا ۲۰ میکرورونتاژین در نوسان است. در طول فلوروگرافی، دوز ۵۰ میکرورونتاژین است و چنین دوزهایی خطری برای اکثر موجودات زنده از جمله انسان ایجاد نمیکند.
لازم به ذکر است که دانشمندان در سراسر جهان در حال کار برای تعیین اثرات بیولوژیکی دوزهای تشعشع هستند. در حال حاضر اثرات دوزهای کوچک (تا ۱۱.۵ رونتاژین)، که افراد زنده حساسیت متفاوتی به آنها دارند، در حال مطالعه است؛ بنابراین هنگامی که موجودات زنده در معرض تشعشعات قرار میگیرند، مولکولهای فعال شیمیایی در سلولها تشکیل میشوند و به سلولها و مواد ژنتیکی آنها آسیب میرسانند.
تیمی از دانشمندان موسسه بیوفیزیک آکادمی علوم روسیه، شعبه سیبری، دانشگاه فدرال سیبری و دانشگاه مسکو خواص عوامل خاصی را که اثر دوزهای کم تشعشع بر باکتری درخشان Photobacteriumphosphreum را کاهش میدهد، مورد مطالعه قرار دادهاند.
پروفسور نادژدا کودریاشوا میگوید: "مواد محافظ در برابر تشعشع میتوانند منشا طبیعی و مصنوعی داشته باشند. گروه اول شامل مواد هیومیک جدا شده از خاک حاصلخیز، ذغال سنگ نارس و سایر سازندهای طبیعی حاوی کربن است. فولرینول عاملی با منشا مصنوعی است. مانند مواد هیومیک طبیعی، با رادیونوکلئیدهایی واکنش نشان میدهد که عملا محصولات در حال پوسیدگی خود را "ضربه" دریافت میکنند.
به گفته وی، فولرینول مشتقات فولرن است، "توپ هایی" متشکل از تعداد مختلفی از حلقههای معطر که از پنج ضلعی و شش ضلعی اتمهای کربن تشکیل شدهاند. برخلاف فولرنول، فولرینول در آب محلول است و در عین حال فعالیت ضد رادیکال را حفظ میکند و به آن اجازه میدهد یک محافظ امیدوارکننده در برابر اشعه باشد.
ما از دانش خود استفاده کردیم که وجود تریتیوم باکتریهای فلورسنت را روشن میکند. معرفی فولرینول سطح روشنایی را برای کنترل مقادیر (بدون تریتیوم) بازیابی میکند و سطح کل فعالیت آنزیمی کمی تغییر میکند، بنابراین بر متابولیسم میکروارگانیسمهای ما تأثیر نمیگذارد.
علاوه بر این، معرفی فولرینول محتوای گونههای اکسیژن فعال را که به سلولها آسیب میرسانند، کاهش داد.
منبع: نووستی