به گزارش مجله خبری نگار، در جریان بحث بودجه دفاعی در پارلمان تونس، سهیلی افزود که نقش کمیته لیبی-تونس «تعریف و کنترل مرزها» است و اشاره کرد که این کمیته متشکل از «وزارت دفاع ملی و کشور تونس، مشابه کمیته مشترک تونس و الجزایر» است.
مرز لیبی و تونس در مسافتی به طول ۴۵۹ کیلومتر امتداد دارد و شامل دو گذرگاه مرزی اصلی راس اجدیر و گذرگاه وازن دیبا است.
دو سال پیش، مقامات لیبی از انحراف بخشی از علامت مرزی که لیبی و تونس را از هم جدا میکند، در منطقه «سانیا الاحیمر» که متعلق به خاک لیبی است، فاش کردند.
بر اساس بیانیه اداره امنیت دشت غربی در ژوئیه ۲۰۲۲، این اداره الحاق «سانیه الاحمر» به خاک تونس را با قرار دادن نشانگر مرزی در آن مکان در شرق (سانیه) در فاصله تقریبی حدود ۱۵۰ متری شرق و حدود ۶ کیلومتری جنوب نظارت کرد.
شایان ذکر است که کمیته ویژه مرزهای لیبی با تونس، که توسط وزارت دفاع دولت موقت وحدت ملی وظیفه دارد، بر اساس بیانیهای از سوی این اداره در آن زمان، وجود روند تغییر نشانگرهای مرزی از مکان اصلی خود را فاش کرد.
قیس سعید، رئیس جمهور تونس، پیش از این در بهار سال گذشته در مورد مرز با لیبی صحبت کرده بود و گفته بود که کشورش «فقط خرده خرده» از میدان نفتی البوری دریافت کرده است که میتواند نیازهای آنها و موارد دیگر را تامین کند و خاطرنشان کرد که «قصد تقسیم این میدان با لیبی وجود داشت و پیشنهاد عبدالسلام تریکی، وزیر امور خارجه سابق لیبی برای تقسیم آن به دو نیمه بود.»
ریشه مشکل بین مرزها و مناطق سرزمینی مشترک بین تونس و لیبی به دوران استعمار فرانسه و ایتالیا در شمال آفریقا برمی گردد.
تونس و لیبی پیش از این شاهد تنشهایی در مرزها و مناطق سرزمینی مشترک خود بوده اند و ریشه این مشکل به دوران استعمار فرانسه و ایتالیا در شمال آفریقا برمی گردد.
در آن دوره، مقامات استعماری توافقنامههایی را برای تعیین مرز بین تونس که تحت حمایت فرانسه بود و لیبی که تحت حاکمیت ایتالیا بود امضا کردند و مرز در سال ۱۹۱۰ به طور رسمی مشخص شد، اما برخی از مناطق بیابانی ناهموار به دلیل عدم وضوح مرزبندی در برخی از نقاط دور از مراکز شهری، بحث برانگیز باقی ماندند.
پس از استقلال تونس در سال ۱۹۵۶ و لیبی در سال ۱۹۵۱، مسئله بازنگری در مرزها به دلیل اکتشافات نفتی در صحرای صحرا مطرح شد که اهمیت استراتژیک این مناطق مرزی را افزایش داد.
در دهه هفتاد، لیبی تحت رهبری سرهنگ معمر قذافی به دنبال گسترش نفوذ خود در مغرب بود که منجر به تنشهایی با تونس شد.
اگرچه دو کشور چندین توافقنامه کنترل مرزی و همکاری امنیتی امضا کرده اند، اما وضعیت امنیتی متزلزل لیبی پس از سال ۲۰۱۱ اوضاع را پیچیدهتر کرده است.
چالشهای مرزی به گونهای تکامل یافته است که شامل مسائل حاکمیت و امنیت و قاچاق کالا و مردم میشود و مقامات دو کشور را بر آن داشته است تا بارها گذرگاههای بین آنها را ببندند و باز کنند.
منبع: رسانههای تونسی