جایگاه رهبری در نظام اسلامی

به گزارش مجله خبری نگار،محمد‌مهدی ایمانی‌پور در یادداشتی نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای مجلس خبرگان، این مجلس را انقلابی‌ترین و مرتبط‌ترینِ نهاد‌ها با انقلاب خواندند و با اشاره به برخی انگیزه‌ها و فعالیت‌ها برای متوقف کردن انقلاب و به عقب بازگرداندن حرکت ملت، فرمودند: «عمده مسئولیت رهبری حفظ جهت‌گیری کشور به سمت اهداف انقلاب است؛ بنابراین، مجلس خبرگان که نقش منحصربه‌فردی در تعیین رهبری دارد، اهمیت بی‌بدیلی می‌یابد.»
فرمایشات رهبر حکیم انقلاب اسلامی، از یک سو ناظر بر جایگاه رهبری در منظومه حکمرانی دینی و از سوی دیگر، معطوف به کارکرد آن در استمرار حیات و پیشبرد اهداف این منظومه است. دراین‌خصوص نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت:
نخست این‌که در نظام اسلامی رهبری نقشی کلیدی داشته و به مثابه رأس برای کالبد جامعه است. این قاعده عقلی و نقلی، هم در رویکرد نظری و هم در کارکرد‌های عملی نظام ولایی صادق است. نفی جایگاه رهبری در نظام اسلامی، بیش از آن‌که نفی یک فرد باشد به معنای نفی قوه عاقله‌ایست که ناظر بر حفظ تناسب اجزای منظومه حکمرانی دینی و حرکت آن به‌سوی غایات و اهداف تعیین شده است.
نکته دوم، معطوف به ماهیت و اهداف انقلاب اسلامی ایران و جایگاه رهبری در هدایت و پاسداشت آن اهداف است تا مبادا از مسیر خود منحرف شود. زمانی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، بسیاری از تئوریسین‌ها و نظریه‌پردازان غربی، از میشل فوکو گرفته تا تدا اسکاچ‌پل، بر تفاوت ماهوی این نهضت عظیم و بی‌سابقه تاریخی نسبت به انقلاب‌های مشابه در سرتاسر دنیا اذعان کردند.
یکی از وجوه تمایز انقلاب اسلامی ایران با دیگر انقلاب‌ها، جایگاه رهبری و نقش آن در حکمرانی است. زمانی که این جایگاه، در بطن ولایت مطلقه فقیه با ویژگی‌های خاص آن یعنی حاکم بودن بر نفس و تدبیر و دانش، تعریف می‌شود، جلوه‌ای آشکارتر پیدا خواهد کرد.
نکته سوم، معطوف به اصلی‌ترین نقش رهبری در نظام جمهوری اسلامی یعنی حفظ جهت‌گیری کشور به سمت اهداف انقلاب است. بار‌ها امام راحل (ره) و رهبر فرزانه انقلاب، هدف از شکل‌گیری انقلاب اسلامی را رسیدن به جامعه توحیدی ذکر کرده‌اند. در چنین جامعه‌ای، مردم، اراده خدا را بر تمام شئون زندگی خود حاکم دانسته و دست قدرت‌های گوناگون را از زندگی خود کوتاه می‌کنند.
برای رسیدن به چنین آرمانی به راهبری راه‌بلد، هوشیار، شجاع و خستگی‌ناپذیر نیاز است. بدون چنین رهبری چگونه حرکت روبه‌جلوی منظومه انقلاب اسلامی در ایران، منطقه و جهان تضمین می‌شود؟ رسالت و مسئولیت بزرگ رهبری در نظام جمهوری اسلامی، تسلط بر اصول و متغیرات حکمرانی و نظارت بر حفظ نسبت میان این دو در عرصه عمل و تصمیم‌سازی است. یکی از رموز پایداری منظومه انقلاب اسلامی در دوران رهبری امامین انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) و حضرت امام خامنه‌ای دام عزه، تسلط آنها بر مبانی انقلاب و از آن مهم‌تر، قدرت در تطبیق مصادیق با این مبانی بوده است.
رهبری در نظام اسلامی علاوه بر پیشبرد اهداف، موظف به جلوگیری از توقف یا عقب‌گرد‌هایی ناشی از توفان حوادث و دسیسه‌های پیدا و پنهان معارضین و دشمنان انقلاب است. با مرور مسیر۴۶ساله طی شده از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، استمرار حرکت توحیدی و ایستادگی در برابر قدرت‌های شیطانی و استکباری توسط رهبری حکیم و فرزانه انقلاب مشهود و خلل‌ناپذیر بوده است.