به گزارش مجله خبری نگار، پیری عضلانی یک فرآیند طبیعی است که همه را تحت تأثیر قرار میدهد و منجر به از دست دادن توده عضلانی، قدرت و استقامت با افزایش سن میشود و با افزایش خطر سقوط و ناتوانیهای جسمی همراه است.
مطالعهای که توسط دانشگاه ناتینگهام ترنت با همکاری موسسه کارولینسکا سوئد، بیمارستان دانشگاه کارولینسکا و دانشگاه آنگلیا راسکین انجام شده است، بینش جدیدی را در مورد ژنها و مکانیسمهای مسئول پیری عضلانی ارائه میدهد و تصور میشود دانشمندان اهداف جدیدی را برای توسعه داروهایی که به درمان این بیماری کمک میکنند، از جمله سارکوبینی که باعث افزایش از دست دادن عضلات میشود، پیدا کرده اند.
این مطالعه شامل تجزیه و تحلیل دادههای بیان ژن برای دو گروه بود: بزرگسالان جوان (۲۱-۴۳ سال) و افراد مسن (۶۳-۷۹ سال) در زمینه پیری عضلانی و تمرینات مقاومتی.
با استفاده از تکنیکهای هوش مصنوعی، این تیم توانست ۲۰۰ ژنی را که بیشترین تأثیر را بر پیری و ورزش دارند، شناسایی کند و در عین حال فعل و انفعالات قدرتمند بین آنها را تجزیه و تحلیل کند.
این تیم خاطرنشان کرد که یک ژن واحد، USP۵۴، نقش حیاتی در پیشرفت و زوال پیری عضلانی در افراد مسن دارد. اهمیت این ژن با بیوپسی عضلانی انجام شده بر روی افراد مسن تأیید شد، جایی که بیان قابل توجهی از خود نشان داد.
دانشمندان همچنین تعدادی از ژنهای احتمالی مرتبط با تمرینات مقاومتی را کشف کرده اند.
اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما این تیم معتقد است که این یافتهها ممکن است به توسعه استراتژیهای ورزشی با هدف حفظ توده عضلانی در افراد مسن کمک کند، که ممکن است به کاهش خطر سقوط و ناتوانی کمک کند.
این مطالعه که در مجله Cachexia و Sarcopenia and Muscle منتشر شده است، همچنین پتانسیل هوش مصنوعی را برای افزایش درک ما از پیری و از دست دادن عضلات برجسته میکند.
این تیم امیدوار است که از نتایج برای به تاخیر انداختن اثرات پیری استفاده کند.
منبع: مدیکال اکسپرس