اهمیت انجام دادن به موقع تست بینایی کودک

به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز،پیداکردن زودتر هر مشکل چشمی جلوی تشدید آن را می‌گیرد و درمان نیز راحت‌تر انجام می‌شود.

اولین معاینه بینایی کودک در چه سنی باید انجام شود؟
پزشکان توصیه می‌کنند غربالگری چشم برای نوزادان، کودکان بین ۶ تا ۱۲ ماه، کودکان بین ۱۲ تا ۳۶ ماه، نوپایان بین ۳ تا ۵ سال و در سن ۵ سالگی باید انجام شود.
پزشکان اطفال این غربالگری‌های محدود را فوراً بعد از تولد نوزاد و در سال‌های اول و دوم زندگی کودک انجام می‌دهند تا هر گونه ناهنجاری در رفلکس نور از مردمک کودک و در جنبه‌های خارجی چشم‌های
کودک و همچنین تزار بصری شناسایی شود. این غربالگری‌ها در کودکانی که شرایط زیر را دارند مهم‌تر هم می‌شود:. سابقهٔ بیماری چشمی در خانواده که بر بینایی اثر می‌گذارد، مانند انحراف چشم یا چرخش چشم (استرابیسم) یا تنبلی چشم.. ابتلا به عارضه‌ای که پزشک کودک تشخیص داده بر بینایی کودک اثر می‌گذارد.. مشکوک بودن والدین نسبت به وجود مشکل چشمی در کودک
اگر کودک شما هر یک از این شرایط را دارد باید مورد معاینات دقیق چشمی قرار بگیرد.
به‌طورکلی پزشکان توصیه می‌کنند کودک پیش از یک‌سالگی معاینه چشم شود. سپس اگر مشکل خاصی وجود نداشت یک‌بار دیگر پیش از کودکستان مورد معاینه چشم قرار بگیرد. حتی اگر هیچ علامت خاصی وجود نداشته باشد، ممکن است کودک دچار مشکلی در بینایی خود باشد.

تست بینایی مدرسه در مقایسه با معاینات کامل چشم‌پزشکی برای بچه‌ها
وقتی قرار است بینایی کودکتان را تست کنید ممکن است غربالگری‌های بینایی را با معاینات کامل چشم‌پزشکی اشتباه بگیرید.
غربالگری‌های بینایی کودکان در دفتر مدارس یا مطب پزشک کودک قابل انجام‌اند و در این غربالگری‌ها دید کودک از جهت هر گونه علامت قابل رویت در بینایی و چشم را مورد بررسی قرار می‌دهند.

خیلی وقت‌ها مشکلات بینایی با مشکلاتی مانند اوتیسم یا دیگر اختلالاتی که تفسیر بینایی کودک و رفتار‌های بصری او را سخت می‌کنند اشتباه گرفته می‌شوند. اگر تردید دارید کودک مشکلی دارد به چشم‌پزشک مراجعه کنید تا کودک تحت معاینات کامل چشم‌پزشکی قرار بگیرد

این غربالگری‌ها به‌ندرت می‌توانند مشخص کنند آیا کودک به عینک نیاز دارد یا خیر. غربالگری‌های منظم چشم بیشتر مربوط به مراقبت‌های پیشگیرانه بوده و یک نظر کلی در مورد واضح دیدن کودک ارائه می‌دهند.
اما معاینات کامل چشم‌پزشکی معمولاً زمانی انجام می‌شوند که علائمی در مورد دید کودک در غربالگری مشخص شده است. معاینات کامل چشم‌پزشکی، دقیق‌ترند و سلامت چشم‌های کودکتان را با معیار‌های تخصصی‌تری می‌سنجند. در این معاینات از طیف گسترده‌ای از تست‌ها استفاده می‌شود مانند:. یک معاینه خارجی از چشم‌ها. تست تصویری سه‌بعدی. تست بینایی رنگ. تست حرکت چشم که عملکرد عضلات چشم کودک و توانایی این عضلات برای نگاه‌کردن به جهت‌های مختلف را مشخص می‌کند.. تست تراز بصری که مشخص می‌کند چشم‌های کودک هم‌تراز و متقارن هستند.. معاینه با بزرگ‌نمایی بالا از قرنیه و شبکیه و عصب‌های بینایی کودک.. معاینه اسلیت لامپ که با استفاده از یک میکروسکوپ خاص، تمام قسمت‌های چشم کودک بررسی می‌شود.
تاکنون توصیه‌ها مبنی بر این بوده است که لزوماً همه بچه‌ها نیاز به معاینات کامل چشم‌پزشکی ندارند مگر اینکه علامتی وجود داشته باشد. اما توصیه می‌کنیم اگر دسترسی و امکانش را دارید، معاینات کامل چشم‌پزشکی برای کودک ضرری ندارند و خوب است که انجام شوند.

علائم مشکلات چشمی و بینایی

پدر و مادر‌ها می‌توانند با نگاه‌کردن به رفتار‌های کودک متوجه یک سری از علائم قابل‌توجه در مورد بینایی کودک بشوند. برخی علائم نیاز به معاینات کامل چشم‌پزشکی برای کودک را ایجاد می‌کنند:. عدم برقراری تماس چشمی. دنبال‌نکردن اشیا متحرک با چشم‌ها یا سر. تشخیص‌ندادن اعضای صورت. نزدیک‌شدن به تلویزیون و کتاب و دیگر چیز‌ها برای بهتر دیدن آنها. چرخش غیرطبیعی چشم‌ها به بیرون یا داخل. افتادگی پلک‌ها که جلوی دید را می‌گیرد

ریسک فاکتور دیگری که اهمیت معاینات کامل چشم‌پزشکی را نشان می‌دهد:. سابقه بیماری یا مشکلات چشمی در پدر و مادر یا خواهر و برادر که از کودکی خود را نشان داده‌اند
بیماری‌های چشمی که از نوزادی یا کودکی ظاهر می‌شوند، ژنتیکی‌اند:. آب‌مروارید مادرزادی. آب‌سیاه کودکان. نزدیک‌بینی. بیماری ژنتیکی شبکیه. بدشکلی چشمی
عوارض و ناهنجاری‌های تشخیص داده نشده می‌توانند موجب نابینایی شوند؛ اما اگر زودتر تشخیص‌داده‌شده و تحت درمان قرار بگیرند می‌توان برخی از این مشکلات را کاملاً برطرف کرد.
یک نمونه معروف، تنبلی چشم است. بچه‌هایی که این عارضه را دارند در واقع یکی از چشم‌هایشان از آن دیگری ضعیف‌تر است. تنبلی چشم هر چه زودتر تشخیص داده شود نسبت به درمان بهتر جواب می‌دهد.

در مورد کودکانی که هنوز حرف نمی‌زنند یا نمی‌خوانند چطور؟
در مورد کودکانی که هنوز زبان باز نکرده‌اند یا خواندن بلد نیستند، متخصصین چشم از انواع تست‌ها برای سنجش سلامت بینایی استفاده می‌کنند که یکی از رایج‌ترین آنها که برای کودکان ۶ تا ۳۶ماهه استفاده می‌شود، Teller Acuity Card® testing می‌باشد.
در این تست، پزشک کارت‌هایی را که در یک سمت تصویر دارند و در سمت دیگر چیزی ندارند را مقابل کودک می‌گیرد. سپس پزشک مشاهده می‌کند که کودک به کدام قسمت کارت نگاه می‌کند و چگونه با تصاویر ارتباط برقرار می‌کند. سپس کارت‌های کوچک‌تر و کوچک‌تری را مقابل کودک می‌گیرد تا ببیند کودک تا کجا تصاویر را می‌بیند تا اینکه دیگر نبیند و واکنشی نشان ندهد.
پزشک انتظار دارد کودک به طرح و تصویر روی کارت نگاه کند و توجهی نسبت به این تصاویر نشان بدهد (نسبت به سمتی از کارت که هیچ تصویری ندارد). کوچک‌تر کردن تدریجی تصاویر در مورد دقت بینایی کودک به پزشک اطلاعاتی می‌دهد.
برای بچه‌های بزرگ‌تر یعنی ۳ تا ۶ سال پزشک تصاویری به کودک نشان می‌دهد و از او می‌خواهد کار‌هایی انجام بدهد.

آیا خودتان در خانه می‌توانید بینایی کودک را بسنجید؟

بیشتر بچه‌ها پیش از شروع دبستان مورد سنجش بینایی قرار می‌گیرند. اما همان‌طور که گفتیم بهتر است این سنجش زودتر انجام شود، خصوصاً اگر متوجه رفتار‌ها و علائمی در کودک شدید که نشان می‌دهد مشکلی در بینایی کودک وجود دارد.
تست‌های آنلاین بینایی زیادی وجود دارند که ادعا می‌کنند می‌توانند بدون کمک پزشک سلامت بینایی کودکتان را بسنجند؛ اما این تست‌ها و توصیه‌ها گمراه‌کننده‌اند و کمکی به شما نمی‌کنند. برای سنجش سلامت چشم و بینایی کودکتان همیشه فقط از چشم‌پزشک کمک بگیرید.
خیلی وقت‌ها مشکلات بینایی با مشکلاتی مانند اوتیسم یا دیگر اختلالاتی که تفسیر بینایی کودک و رفتار‌های بصری او را سخت می‌کنند اشتباه گرفته می‌شوند. اگر تردید دارید کودک مشکلی دارد به چشم‌پزشک مراجعه کنید تا کودک تحت معاینات کامل چشم‌پزشکی قرار بگیرد.

کلام پایانی
بسیاری از مشکلاتی که می‌توانند بر بینایی کودک اثر بگذارند، با درمان‌های خاص قابل‌حل هستند به این شرط که زودتر تشخیص داده شوند.
اگر آستیگماتیسم داشته باشید و از عینک استفاده نکنید، خوب نخواهید دید. اگر تنبلی چشم داشته باشید و تحت درمان قرار نگیرید خوب نخواهید دید. اگر افتادگی پلک داشته باشید و مانع دید کاملتان شود، تا زمانی که لیفت انجام ندهید خوب نخواهید دید. شما نمی‌توانید به رشد بینایی کودک کمکی بکنید، اما اگر مشکلات و محدودیت‌های فیزیکی وجود داشته باشند که بر پتانسیل دید کودک اثر می‌گذارند، باید زودتر شناسایی شوند.