۷ شاخصه شیعه در کلام امام محمدباقر (ع)

به گزارش مجله خبری نگار، حجت‌الاسلام ناصر رفیعی در شام شهادت حضرت باقرالعلوم (ع) در حرم بانوی کرامت، بیان کرد: قرآن کریم لفظ شیعه را به معنای پیرو و یار بیان کرده است که خداوند در قرآن می‌فرماید؛ وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ، که این آیه مربوط به پیروان حضرت ابراهیم (ع) و نوح (ع) است.

وی ادامه داد: کلمه شیعه برای اولین بار از جانب پیامبر اسلام (ص) بیان شد که ایشان فرمودند؛ عَلی وَ شِیعَتُهُ هُمُ الفائِزُونَ یوْمَ الْقِیامَةِ، علی و شیعیانش در روز قیامت رستگاراند، بنابراین شیعه به کسی اطلاق می‌شود که به امامت و ولایت امیرالمومنین (ع) و فرزندان ایشان اعتقاد داشته باشد.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: شیعه در طول تاریخ اگر چه دارای انشقاق‌هایی مانند زیدیه، اسماعیلیه، واقفیه و... بوده است، اما فقط به پیروان امیرالمومنین علی (ع) و ۱۲ فرزند ایشان شیعه اثنی‌عشر اطلاق و گفته می‌شود، اما بهتر است از کلمه شیعه امامیه برای بیان شیعه استفاده کنیم که تمام معانی ولایت و امامت را در پی می‌گیرد.

حجت‌الاسلام رفیعی مطرح کرد: امام محمدباقر (ع) می‌فرماید؛ والله شیعه ما نیست مگر آن‌که پیرو خداوند باشد، شخصی خطاب به حضرت باقرالعلوم (ع) عرضه داشت؛ که در منطقه سکونت وی شیعه و پیروان شما زیاد است، حضرت فرمودند آیا شیعیان ثروتمند به شیعیان مستضعف، کمک و حمایت می‌کنند؟ عرض کرد؛ خیر، حضرت فرمودند؛ آیا شیعه محسن و نیکوکار از شیعه خطا و گناه‌کار می‌گذرد؟ دوباره عرض کرد؛ خیر، حضرت فرمودند؛ پس نگو شیعه، زیرا شیعه ما چنین رسم و اخلاقی ندارد.

وی اظهار کرد: امام محمدباقر (ع) ویژگی و شاخصه اجتماعی شیعه را در ۷ مورد بیان کرده است؛ إِنَّمَا شِیعَةُ عَلِیٍّ ع الْمُتَبَاذِلُونَ فِی وَلَایَتِنَا الْمُتَحَابُّونَ فِی مَوَدَّتِنَا الْمُتَزَاوِرُونَ لِإِحْیَاءِ أَمْرِنَا إِنْ غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا وَ إِنْ رَضُوا لَمْ یُسْرِفُوا بَرَکَةٌ لِمَنْ جَاوَرُوا وَ سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا.

استاد حوزه و دانشگاه در پایان ادامه داد: ۷ مورد از ویژگی‌های اخلاقی و اجتماعی شیعه طبق روایت حضرت باقرالعلوم (ع) شامل؛ هزینه کردن با پول، جان، علم و هنر در راه ولایت و امامت، داشتن وجه مشترک مانند حب امیرالمومنین، رفتن به دیدار و زیارت یکدیگر تا امر اهل‌بیت (ع) محقق شود، اگر عصبانی شوند، ظلم و ستم نمی‌کنند، در حال خوشنودی و شادی اهل اسراف و زیاده روی نخواهند بود، برکت بودن شیعه برای همسایه و مورد آخر آزار و اذیت نکردن دوست و رفیق، است.