به گزارش مجله خبری نگار، به گفته وی، این دلیلی برای امتناع از استفاده از عینک و اصلاح بینایی نیست.
او میگوید: «سرگیجه هنگام استفاده از عینک یک پدیده رایج است، به خصوص در بین افرادی که برای اولین بار از آن استفاده میکنند. وقتی فردی برای اولین بار عینک میزند، مغز شروع به درک جزئیات زیادی میکند که قبلاً متوجه آنها نشده بود، که این امر بر ادراک غلبه میکند و باعث سرگیجه، حالت تهوع و حتی سردرد میشود.»
به گفته او، این واکنش موقتی است و به تدریج از بین میرود. مغز به تدریج با اصلاح سازگار میشود، اطلاعات غیرضروری را کنار میگذارد و علائم مزاحم را از بین میبرد. این پدیدهها از بین میروند.
او اشاره میکند که استفاده از عینکهای اصلاحی در اولین نشانههای زوال بینایی، به جلوگیری از بدتر شدن آن، به ویژه در مورد خطای انکساری واقعی، کمک میکند.
او میگوید: «یک پدیده موقت به نام شبهمیوپیا وجود دارد. در چنین مواردی، اگر نزدیکبینی واقعی در نظر گرفته شود و پزشک عینک اصلاحی تجویز کند، ممکن است مؤثر نباشد و حتی بیشتر از آن، ممکن است منجر به عواقب جدی شود. در تمام موارد دیگر، هنگامی که عیوب انکساری تأیید میشوند، اصلاح بینایی ضروری است. این کار را میتوان با عینک، لنزهای تماسی یا در صورت اجازه سن، اصلاح با لیزر انجام داد.»