به گزارش مجله خبری نگار، اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک اختلال عصبی است که میتواند به طور قابل توجهی در زندگی روزمره و کار اختلال ایجاد کند. این بیماری که با مشکل در تمرکز و بیش فعالی مشخص میشود، افراد را در هر سنی، از کودکان تا بزرگسالان، تحت تأثیر قرار میدهد. سردبیران ۵۶orb، به همراه متخصصانی از روسیه و سایر کشورها، مطالعهای را برای درک بهتر ماهیت ADHD و روشهای مدیریت این بیماری انجام دادند.
ADHD فقط حواسپرتی گاهبهگاه که بسیاری از مردم با آن آشنا هستند، نیست. این یک اختلال پیچیده است که سیستم عصبی مرکزی، به ویژه تشکیل شبکهای مغز را تحت تأثیر قرار میدهد. این امر نه تنها منجر به مشکلاتی در تمرکز، بلکه در حافظه، یادگیری و پردازش اطلاعات نیز میشود. طبق آمار، ADHD در ۲.۲ تا ۱۸ درصد از کودکان رخ میدهد.
در بزرگسالان، ADHD میتواند به طرق مختلفی از فراموشی و بینظمی مزمن گرفته تا مشکل در مدیریت زمان و تکمیل پروژهها خود را نشان دهد. لاریسا لیخاچوا، متخصص رفلکسولوژی، خاطرنشان میکند که علل ADHD میتواند متنوع باشد، از جمله اختلال عملکرد جزئی مغز، عوارض دوران بارداری و زایمان، عفونتها در اوایل کودکی، تغذیه نامناسب در مادر و کودک و عوامل ژنتیکی.
علائم ADHD محدود به بیتوجهی و بیشفعالی نیست. این علائم ممکن است شامل مشکلات عصبی خفیف، مانند حرکات غیرارادی صورت یا از دست دادن هماهنگی باشد. بیثباتی عاطفی، مشکل در پردازش اطلاعات و افزایش تکانشگری نیز اغلب با این اختلال همراه هستند. علاوه بر این، افراد مبتلا به ADHD ممکن است افزایش خستگی و مشکلات گفتاری را تجربه کنند.
جالب اینجاست که برخی از عادتهایی که بسیاری از مردم آنها را فقط "تیکهای عصبی" میدانند، ممکن است با ADHD مرتبط باشند. این موارد شامل اقداماتی مانند چرخاندن موها یا ضربه زدن با پا میشود. تحقیقات نشان میدهد که برای افراد مبتلا به ADHD، این اقدامات ممکن است به عنوان مکانیسمی برای حفظ تمرکز در حین انجام وظایف پیچیده عمل کنند.
پروفسور جولی شوایتزر از دانشگاه کالیفرنیا معتقد است که چنین فعالیتهایی ممکن است به مغز کمک کند تا به طور مؤثرتری روی وظیفهی در حال انجام تمرکز کند. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که اثربخشی چنین روشهایی میتواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد.
با وجود محبوبیت انواع «وسایل کمک به تمرکز» مانند فیجت اسپینرها، مطالعات علمی اغلب اثربخشی آنها را زیر سوال میبرند. در حالی که این دستگاهها میتوانند به تنظیم احساسات و کاهش استرس کمک کنند، میتوانند حواسپرتی ایجاد کرده و در یادگیری اختلال ایجاد کنند.
برای بهبود تمرکز، متخصصان یک رویکرد فردی را توصیه میکنند. اجتناب از کارهایی که میتوانند حواس شما را از کار اصلی پرت کنند، مهم است. به عنوان مثال، اگر نیاز به نوشتن متنی دارید، بهتر است دستان خود را با اشیاء دیگر مشغول نکنید. روشهای مختلف را آزمایش کنید و اثربخشی آنها را شخصاً مشاهده کنید. اگر یک روش خاص به شما در تمرکز کمک میکند، ممکن است ارزش ادامه استفاده از آن را داشته باشد، حتی اگر غیرمتعارف به نظر برسد.
در نهایت، مدیریت ADHD و بهبود تمرکز یک فرآیند فردی است. آنچه برای یک نفر مفید است ممکن است برای دیگری مؤثر نباشد؛ بنابراین مهم است که به بدن خود گوش دهید و در صورت نیاز از متخصص کمک بگیرید.