به گزارش مجله خبری نگار، این تصمیم غافلگیرکننده پس از سالها مبارزه شهر با کمبود فضای دفن اتخاذ شد و این اقدام نامتعارف روبیو با هدف جلب توجه مقامات منطقهای به این مشکل مزمن انجام شد.
این فرمان که توجه گسترده رسانهها را به خود جلب کرد، از شهروندان خواست که «به شدت مراقب سلامت خود باشند و تا زمانی که شهرداری گورستان جدیدی فراهم نکرده، نمیرند» و در عین حال صراحتاً اعلام کرد که «مرگ در لانخارون اکنون ممنوع است».
روبیو بعداً تأکید کرد که این تصمیم یک اقدام نمادین با هدف فشار بر مقامات بوده است و گفت: «من فقط شهردار هستم و تصمیم نهایی در دست خداست.»
در طول بیش از دو دهه، این حکم عجیب به بخشی از هویت این روستا تبدیل شده است که تقریباً ۴۰۰۰ نفر در آن زندگی میکنند. اگرچه هیچ مجازاتی برای «مرگ غیرقانونی» ثبت نشده است، اما این تصمیم در جلب توجه رسانهها که بسیار مورد نیاز بود، موفق بوده است.
امروزه، لانجارون هنوز به تنها گورستان خود متکی است، در حالی که به لطف چشمههای معدنی درمانی خود، به ویژه پس از کشف آنها توسط کاربران رسانههای اجتماعی، به یک مقصد گردشگری محبوب تبدیل شده است.
نکته قابل توجه این است که این روستای اسپانیایی تنها نمونه در جهان نیست. ممنوعیت مشابهی برای مرگ از سال ۱۹۵۰ در شهر لانگیربین نروژ به دلایل علمی مرتبط با پدیده یخ زدن اجساد در لایه منجمد دائمی زمین که میتواند ویروسها و بیماریها را حفظ کند، برقرار بوده است.
این موارد استثنایی، پرسشهای فلسفی در مورد محدودیتهای مداخله انسان در قوانین طبیعی را مطرح میکنند، در حالی که داستان لانگارون همچنان الگویی بینظیر از نوآوری در حل مشکلات اجتماعی است.
منبع: روزنامه اکونومیک تایمز