به گزارش مجله خبری نگار،علائم بیماری گریوز تا حد زیادی به پر کاری تیروئید معمولی شباهت دارد و درمان آن نسبتا آسان است، اما در صورت عدم درمان میتواند به عوارض جدی منجر شود.
بیماری گریوز یک بیماری خود ایمنی است که باعث تولید بیش از حد هورمون تیروئید میشود. اگرچه برخی بیماریها میتوانند چنین تاثیری در بدن داشته باشند، اما شایعترین آنها بیماری گریوز است و از هر ۲۰۰ نفر ۱ نفر را درگیر میکند.
در بیماری گریوز سیستم ایمنی بدن آنتی بادیهایی به نام ایمونوگلوبولین محرک تیروئید تولید میکند که به سلولهای سالم تیروئید متصل شده و میزان تولید هورمون تیروئید را افزایش میدهند.
هورمونهای تیروئید نقش مهمی در عملکردهای مختلف بدن از جمله عملکرد سیستم عصبی، رشد مغز، دمای بدن و ... دارند و پر کاری تیروئید ناشی از گریوز در صورت عدم درمان میتواند باعث کاهش وزن، اضطراب، لرزش، تحریک پذیری، افسردگی، خستگی ذهنی یا جسمی شود.
لازم به ذکر است بیماری گریوز اغلب در زنان کمتر از ۴۰ سال دیده میشود، هر چند مردان نیز ممکن است به آن دچار شوند.
بیماری گریوز و پر کاری تیروئید علائم مشابه زیادی دارند که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
لرزش دست
کاهش وزن
ضربان قلب سریع
عدم تحمل گرما
خستگی
عصبی بودن
تحریک پذیری
ضعف عضلانی
گواتر یا ورم غده تیروئید
دفع مکرر مدفوع
مشکلات خواب
درصد کمی از افراد مبتلا به گریوز دچار قرمزی و ضخیم شدن پوست اطراف ناحیه ران میشوند که به آن درموپاتی گریوز گفته میشود.
علامت دیگر این عارضه گریوز چشمی نام دارد که شامل جمع شدن پلکها است و باعث میشود چشمها بزرگ و بیرون زده به نظر برسند. تخمین زده شده ۳۰ درصد افرادی که به بیماری گریوز مبتلا هستند نوع خفیف گریوز چشمی و تا ۵ درصد آنها گریوز چشمی شدید را تجربه میکنند.
در اختلالات خود ایمنی مانند بیماری گریوز، سیستم ایمنی بدن شروع به حمله به بافتها و سلولهای سالم بدن میکند.
سیستم ایمنی در حالت طبیعی پروتئینهایی به نام آنتی بادی برای مقابله با مهاجمان خارجی همچون ویروسها و باکتریها تولید میکند که هر نوع از آن ها، مهاجمان خاصی را هدف قرار میدهند، اما در بیماری گریوز، به اشتباه آنتی بادیهایی به نام ایمونوگلوبولینهای محرک تیروئید در سیستم ایمنی تولید میشود که به سلولهای سالم تیروئید حمله میکنند.
دانشمندان هنوز علت دقیق این مسئله را کشف نکرده اند.
کارشناسان معتقد هستند برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به بیماری گریوز را افزایش دهند، از جمله:
ژنتیک
استرس
سن
جنسیت
این بیماری معمولا در افراد کمتر از ۴۰ سال دیده میشود. همچنین در صورت ابتلای اعضای خانواده، خطر ابتلا به آن تا حد قابل توجهی افزایش مییابد. گفته شده زنان ۷ تا ۸ برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا میشوند.
لازم به ذکر است ابتلا به یک بیماری خود ایمنی دیگر نیز خطر ابتلا به بیماری گریوز را افزایش میدهد. روماتیسم مفصلی، دیابت نوع ۱ و بیماری کرون نمونههایی از بیماریهای خود ایمنی هستند.
پزشک در صورت مشکوک بودن به بیماری گریوز آزمایش انجام خواهد داد، اما اگر اعضای خانواده فرد نیز به این بیماری مبتلا باشند احتمال ابتلای فرد تا حد زیادی افزایش خواهد یافت.
برای تشخیص بیماری گریوز معمولا از آزمایشهای زیر استفاده میشود:
آزمایش خون
سونوگرافی تیروئید
اسکن تیروئید
آزمایش TSH
آزمایش ایمونوگلوبولین محرک تیروئید (TSI)
با کمک نتایج به دست آمده از آزمایشهای ذکر شده میتوان بیماری گریوز یا سایر انواع اختلالات تیروئید را تشخیص داد.
به طور کلی سه گزینه درمانی برای افراد مبتلا به بیماری گریوز در دسترس میباشد که عبارتند از:
داروهای ضد تیروئید
درمان با ید رادیو اکتیو
عمل جراحی تیروئید
پزشک ممکن است از یک یا چند تکنیک برای درمان بیماری استفاده کند.
برای درمان این عارضه ممکن است داروهای ضد تیروئید مانند پروپیل تیواوراسیل یا متی مازول تجویز شود. مسدود کنندههای بتا نیز میتوانند برای کمک به کاهش علائم (تا زمانی که سایر درمانها اثر کنند) مفید باشند.
این تکنیک یکی از متداولترین درمانهای بیماری گریوز است و طی آن نیاز به مصرف ید رادیو اکتیو ۱۳۱ میباشد.
عمل جراحی غده تیروئید یکی از روشهای کمتر رایج برای درمان بیماری گریوز میباشد و زمانی استفاده میشود که سایر روشها اثر بخش نبوده باشد یا بیمار مشکوک به سرطان تیروئید باشد، اگرچه ابتلا به سرطان تیروئید در بیماری گریوز نادر است.
همچنین در دوره بارداری و زمانی که فرد نمیتواند از داروهای ضد تیروئید استفاده کند ممکن است جراحی توصیه شود، اما به دلیل خطر سقط جنین این عمل تا سه ماه دوم انجام نخواهد شد.
در صورت نیاز به عمل جراحی، پزشک کل غده تیروئید را بر میدارد تا خطر عود پر کاری تیروئید وجود نداشته باشد، در این صورت لازم است فرد تا پایان عمر از داروهای تیروئید استفاده کند.
منبع:سومیتا