به گزارش مجله خبری نگار، در کنار والدینی که از اهمیت چکاپ دورهای دندانهای شیری کودکانشان غافلند، برخی از والدین هم هستند که این چکاپهای دندانپزشکی را فراموش نمیکنند تا از سلامت دندان کودکشان آگاه شوند و اگر مشکلی هم دارند، به سرعت آن را رفع کنند. در این شرایط مشکل، اما چیز دیگری است؛ هراس کودکان از دندانپزشک، اتاق دندانپزشکی، صدای دستگاهها و حتی رنگ لباس دندانپزشکان که باعث میشود کودکان با پزشک همکاری نداشته باشند.
متخصصان میگویند اگر کودک دندانپزشکهراسی دارد با او رفتار تند و تحقیرآمیز نداشته باشید یا او را به اجبار و گریه نزد دندانپزشک نبرید. به او دروغ نگویید و از دادن پاسخهای سرسری که منجر به تشدید اضطراب میشود هم پرهیز کنید. این مسئله را دکتر مصطفی محاوری، متخصص دندانپزشکی کودکان و نوجوانان تأیید و در اینباره چند توصیه مطرح میکند. او در ابتدا میگوید: «مثل بسیاری از بزرگسالان، کودکان هم میتوانند دچار ترس از دندانپزشکی شوند. اما یکی از دلایل اضطراب کودکان از دندانپزشکی، بیتجربه بودن آنهاست و به همین دلیل مراجعه منظم برای چکاپ باعث میشود که کودک با محیط مطب، کارکنان و دندانپزشک آشنا شود و بهاصطلاح به آن عادت کند.»
محاوری با بیان اینکه تزریق بیحسی به دندان هم شایعترین عامل ترس کودک است، عنوان میکند: «بعضی تکنیکها کمک میکند تا کودک اصلا متوجه نشود که به او بیحسی تزریق کردیم؛ تکنیکهای سادهای مثل پرت کردن حواسش، پنهان کردن آمپول از دید کودک، مالش دادن ناحیه تزریق، صحبت کردن با او و...»
ممکن است کودک در جلسه دندانپزشکی بیحسی موضعی دریافت کرده باشد و لب، زبان و گونهاش تا حدود ۲ ساعت بعد از تزریق بیحس بماند. در این مدت باید کودک را به دقت تحت نظر داشته باشید و از دستکاری، مکیدن یا جویدن این بافتها جلوگیری کنید. این فعالیتها میتواند بهشدت به دهان کودک آسیب برساند؛ چون کودک دردی را حس نمیکند و ممکن است به بافتهای دهان خود آسیب بزند.
اگر کودک بعد از درمان گرسنه شد، توصیه میشود فقط غذاهای خیلی نرم و مایعات (نه مایعات سرد و داغ) به او داده شود. کودکان احساس بیحسی را درک نمیکنند و معمولا به والدین میگویند درد دارند، اما واقعیت این است که آنها حس گزگز و برآمدگی بافت دارند، اما بهدلیل سن کم نمیتوانند آن را بیان کنند.
برخی والدین برای حل هراس کودکان از مطب دندانپزشکی آنها را نزد دندانپزشک متخصص کودک میبرند که تا حدی با دنیای کودکان آشناست، اتاق کارش مخصوص کودکان آماده شده و اسباببازی، پخش تصاویر کودکان از تلویزیونهای مطب و دیوار و سقف نقاشیشده و حتی کاغذدیواریهای کودکانه هم در مطبش دیده میشود. با این حال برخی کودکان با همین شرایط هم دچار استرس میشوند و به همین دلیل خانوادهها فکر میکنند که دیگر این اضطراب راهحلی ندارد و باید از روشهای اجبار و تنبیه برای بردن کودکان به دندانپزشکی استفاده کرد. اما متخصصان این حوزه تأکید میکنند که این اضطراب هم راه چاره دارد و نباید با روشهای اشتباه، اضطراب از دندانپزشکی را در کودک دائمی کرد.
منبع: همشهری